Ασε με

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θ'ατενίζω με δέος μοιραίο
μες στα ισοπεδωμένα μου τοπεία
πάλι γλυκό το μένος κι ωραίο
που έρχεσαι αγνάντια μου γυμνή και λεία
διόλου ας μη σαλεύω κι ας βλέπω διπλά
στο βλέμα μου θα καίει μια μικρή πυρκαγιά

Σ'αγαπώ, το λέω με λόγια λυτρωμένα τέλεια
και με τον πόθο τον αγνό του αιωνίου
τ'ακούω σαν της θάλασσας τα πελώρια γέλια
και πιότερο ακόμα σαν τις κραυγές του μυστηρίου
κι ανασαίνω το φιλί βαθύ κι εξαίσιο
βρίσκω τη γεύση το κρασί παλιό θεσπέσιο

Τόσο φιλί τέτοιο κρασί ,στάλα στάλα το κλέβω
σα λήστής να το πίνω ως την υπερβολή
βασιλιάς στην αγκαλιά σου να το σπαταλεύω
στον έρωτα που σκάβει βαθιά την ηδονή,
στην ηδονή τη ψυχή μου δίχως τύψη βυθίζω
τα φτερά ξεδιπλώνω, ξαφνικά φτερουγίζω

Ω τι δυνατή ομολογία ψιθυρισμένη με φροντίδα
γόησσα η ψυχή μεθυστική γυροπετάει
στην έλξη σου ανοίγετααι σα διάφανη ραντίδα
για να ποτίσει τη ζωή τη λάμψη της σκορπάει
ζωή οπου πιο μέγας ο έρωτας προσμένει
κι ακοίμητος ολονυχτίς στιγμή δεν ξαποσταίνει

Σύντομη δεν θάναι ασχολία σ'αγκάλιασμα χαλαρό
άσε με, τρεμουλιαστός στα γόνατά σου ν'ακουμπήσω
άπληστος είμαι κι ανεβαίνω με πάθος φλογερό
μεστός ,κυματιστός στη σάρκα σου να σεργιανήσω
σεργιάνι ανάμεσα και μέσα στο ροδόλευκο κορμί σου
με τέχνη περισσή να φτάσω ως την οροφή σου

Στις κορυφές θα αιωρούμαι στις χαράδρες θα αναπαύομαι
κι όλα θα τα φυτεύω μόσχο,θυμίαμα και μύρα
με τα ξόρκια και τα φίλτρα σου τα δυνατά θα ψαύομαι
βάζοντας μπροστά το δαιμόνιο ,τη χαρά μου και τη μοίρα
μοίρα πιστη που θάρθει χαρούμενη να ζωντανέψει
να σβύσει τη ντροπή κι ασύστολη να ξαναχορέψει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2013