Στην Αιθάλη

Δημιουργός: Γιώργος13

Όταν η αγάπη τρεμοπαίζει στα μάτια μας, οι στιγμές γίνονται αιώνιες και τις κρατάμε για πάντα, θέλοντας και μη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτέ δε μού 'πες τί 'ναι αυτό που μας έδεσε αφόρητα,
Ποτέ δεν έμαθα να πάψω να φοβάμαι,
Κι αν κάτι από τότε στην ψυχή μου ξέμεινε,
Είναι τα λόγια μιάς βραδιάς για πάντα να θυμάμαι...

Θυμάσαι τις στιγμές που μού 'δωσες απλόχερα;
Κάτι για νά 'χω να θυμάμαι όταν δακρύζω...
Το σ' αγαπώ, που σού ’στειλα και τό 'ξερα,
Πιό αληθινή κουβέντα δε θα ξεστομίσω...

Κοντά σου ένιωσα πως ήμουν βασιλιάς,
Σ'εσένα βρήκα μιά αγκαλιά να ξαπωστάσω,
Μοιράστηκα μαζί σου τις χαρές,
Κι όσα θα ήθελα για πάντα να ξεχάσω...

Τώρα κουρνιάζουν στην ψυχή μου τ' αφιλόξενα,
Με κατατρώνε η θλίψη και ο πόνος,
Όπως εκείνες τις στιγμές που αρρώσταινα,
Όταν φοβόμουνα τι θά ‘φερνε ο χρόνος...

Πάρε μια ανάσα βαθιά και παραδέξου το,
πως κάπου εδώ χωρίζουν οι ζωές μας,
κι αν κάτι από τότε έχει μείνει, δέξου το,
πως κάποτε παράλληλα χτυπούσαν οι καρδιές μας...

Κι αν κάνω λάθος, συγχωρέστε με, ξεχάστε το,
Πείτε πως τούτο απευθύνεται σε μια άλλη,
Και όπως όλα, με το χρόνο ξεπεράστε το,
Απευθυνόμουν μεθυσμένος στην αιθάλη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2006