Επιστροφή Δημιουργός: Avalon, william Smith ...Ο δρόμος κι ό πόνος γεύση χάλκινη... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info "Όλα είχανε ένα ιδανικό τρόπο πλήρωσης της στιγμής ...
Ο χρόνος ήτανε ακόμη εκεί και ξόδευε στιγμές , εποχές , ζωές .
Όλα φεύγουν ένδοξα και ταπεινά ,
άλλα ξεχασμένα κοιτάνε απλά το δρόμο
βασισμένα στο νόμο της σιωπής ,
κραυγάζουν ότι όλα είναι μια ευκαιρία
αν και καμιά φορά η φωνή μοιάζει , όσο ευλογία , άλλο τόσο με κατάρα...
Ένα δάκρυ στο τζάμι εξατμίζει το χθες που μόλις κατρακύλησε στο επόμενο όνειρο..."
William το φεγγάρι είναι κόκκινο ,
σαν το αίμα που πότησε εκείνο το μονοπάτι ...
'Αλλη μια ψυχή χαμένη εκει που πετά το άγνωστο ...
και το αίμα ξανά αλλάζει χρώμα ...
Σαν τον καιρό που φυσαει και σήμερα μανιασμένα στο γκρίζο...
Y.Γ : Ζω" κι εγώ την αγωνία σας , ακολουθω το δικό σας δρόμο ,χαίρομαι για το εγώ σας , ακούω τον παλμό σας και κουρνιάζω δειλά σε αυτή τη γωνία του προβληματισμού , λύνοντας αδιέξοδα , σκάβοντας κάτω απο τη γη για να βρω το μονοπάτι..Σας ευχαριστώ ..
william smith Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2013 | |