Το ταγκό του φεγγαριού

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τελειώνει η μέρα
δίχως απόσταγμα χαράς η καλησπέρα
πίσω απ' το τζάμι που προδίδει τη μορφή σου,
σε πλησιάζω πριν θαμπώσεις και χαθείς...
Οι πρώτες στάλες
έξω χορεύουν και ξοδεύονται στις σκάλες,
μα εσύ δεν έμαθες ποτέ πού οδηγούνε
και είσαι ένα βήμα που από χρόνια εκκρεμεί.

Και οι μουσικές
έναν χορό δεν απολαύσανε με εσένα
μα τι τα θες
φτάνει η βροχή και θα χορέψει αυτή για 'μένα...

Δεν είναι αστείο,
ένα ταγκό κρίνει τον κόσμο σου τον κρύο
κι εγώ ένα χέρι που προσμένει το δικό σου
για να σου μάθω πώς λυγίζει η μοναξιά.
Έλα κοντά μου
μια σου ανάσα στον λαιμό και σπάει η καρδιά μου,
κι όπως σφιχτά θα σε κρατώ, η μουσική μας
θα σου θυμίσει όσα το δέρμα δεν ξεχνά....

Και η βροχή
στα μουσκεμένα σου μαλλιά θά' ναι ένα χάδι
σαν μια αρχή
σαν μια αχτίδα φεγγαριού μες το σκοτάδι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2013