Αγάπη μου...δε με φίλησες

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αγάπη μου...δε με φίλησες</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αγάπη μου...δε με φίλησες</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Έφτασε με το σούρουπο.μπορεί να ήταν και πιο αργά,θα σας γελάσω...Γιατί εδώ και μερικές<br />
ημέρες έχω κόψει τις δημόσιες σχέσεις με τα ρολόγια.<br />
Είχε αργήσει κι ετοιμαζόμουν να του τα ψάλω,αλλά έτσι όπως το είδα,ταλαιπωρημένο και κα-<br />
κομοίρικο η σφουγγαρένια μου καρδούλα δεν άφησε ούτε δευτερόλεπτο οργισμένης στιγμής<br />
να βγει προς τα έξω,του πρόσφερα μια παγωμένη μπύρα και του έβγαλα μια πλαστική καρέ-<br />
κλα να καθίσει.<br />
-Γιατί άργησες τόσο?Εχεις φύγει από το πρωι...΄<br />
-Κουράστηκα πολύ αφεντικό,γυρνώντας έχασα τις δυνάμεις μου,κι έπεσα στη θάλασσα,σταμά-<br />
τησα σε μιά βραχονησίδα,επιβιβάστηκα στο πρώτο High speed που περνούσε...και να μαι!<br />
-Εχουν ακόμα δρομολόγια τα Ηιgh speed?<br />
-φυσικά...και κάνεις ένα ταξίδι υπέροχο...ούτε,να βγαίνεις απ το λυχνάρι.ούτε να γίνεσαι ολόκλη<br />
ρος μπλε...άσε τα γαργαλιστικά κοτσομπολιά που έμαθα εκει μέσα.Μια Φιλλανδέζα επιβάτις...<br />
-Δε με νοιάζει βρε  τζίνι της πυρκαγιάς τι έκανε η Φιλλανδέζα,για άλλη δουλειά σ έστειλα στην<br />
Αθηνα,λέγε λοιπόν τι είδες<br />
-Καλά ντε...μη με παρεξηγείς όλοι οι ανατολίτες,όσο να πεις μια ροπή στο κοτσομπολιό,την έχου<br />
με...<br />
-Εσύ μπορεί,εγώ όμως δεν είμαι Ανατολίτισσα,πάνε χρόνια που έχω εξευρωπαιστεί<br />
-Ωπου σε συμφέρει,τέλος πάντων,ιδρωσα να περιμένω έξω απ τη ΓΑΔΑ,όπως τα έλεγαν στις<br />
ειδήσεις ήταν τα πράγματα...Μόνο που να...εκεί προς το τέλος έγινε κάτι που με συγκίνησε βαθιά<br />
-Τι ήταν αυτό<br />
-Να ήταν την ώρα που η Ζαρούλια πλησίασε το Μιχαλολιάκο και του είπε...Αγάπη μου,τους .........<br />
 ξεφτύλισες !!!<br />
-Α..χα χα χα,αυτό του είπε,χα χα και εγώ που νόμιζα ότι είπε αγάπη μου,δε με φίλησες<br />
-Α το φαντάζεσαι...αυτό κι αν ήταν συγκινητικό,μου σφίγγεται η καρδιά πρόλαβε άραγε να τον φι-<br />
λησει πριν της τον πάρουν?<br />
-Δε φαντάζομαι τίποτα,μου είναι αδύνατο να φανταστώ αυτούς τους δυό σε ερωτικές στιγμές<br />
-Γιατί?επειδή δεν είναι ωραίοι<br />
-Οχι ρε... επειδή δεν είμαι ματάκιας σαν κι εσένα,γι αυτό σε προσέλαβα?<br />
-Α...τέτοιες προσβολές δεν τις σηκώνω,ρεπόρτερ είμαι κι όχι ματάκιας<br />
-Ναι?και Πρετεντέρης...τρομάρα σου<br />
-Είσαι σκληρή,κακή εργοδότης κι ασυγκίνητη,και για να συγκινήσω,θα σου πω από που αλλού<br />
πέρασα<br />
-Μη το βγάλεις,ηλίθιε ανατολίτη...γιατί θα μαρτυρήσω ότι πριν γίνεις τζίνι ήσουν πρωην μετανά-<br />
στης<br />
-Σκασίλα μου,αφ ενός τους συνέλαβαν και δεν κινδυνεύω πια κι αφ ετέρου με τα ρεπορτάζ <br />
που κάνω θα με προσλάβει όποια φυλλάδα θελήσω.Πέρασα λοιπόν από το σπίτι του ψηλού<br />
του μελαχροινού του Γεωπ...<br />
-Σκάσε ηλίθιο μελανόμορφο ξωτικό,μιλάω μαζί του σχεδόν κάθε μέρα,δεν περιμένω εσένα να<br />
μάθω νέα του<br />
-Καλά...του λες ένα γειά και βιάζεσαι να κλίσεις,θαρρείς δεν κρυφακούω?Η το άλλο που λες στη<br />
κοινή σας φιλενάδα ότι σ έχει κουράσει,και ζητάς ευγενική αφορμή για να την κάνεις.Θα μετανι-<br />
ωσεις αλλά θα είναι αργά<br />
-Ακόμα και κάτι τέτοιο να συμβεί?δε θα είναι η πρώτη φορά που μετανιώνω<br />
-Καλά...'οταν όμως σε δω να κλαις...<br />
-Ούτε η πρώτη φορά που θα κλαίω<br />
-Δεν μπορώ να συνεχίσω να υπηρετώ μια ηλίθια,που μαζεύει λεφτά για να εκδώσει 8 ασήμα<br />
ντα διηγήματα,και να ήταν και βιωματικά?Εσύ γράφεις μυθεύματα,ιστορίες απ τον καιρό που<br />
ήσουν ακόμα αγέννητη<br />
-Αρκετά βλαμμένο.Σε απολύω!!!<br />
-Δεν έχεις το δικαίωμα,ο Γιαννάκης<br />
-Ποιός Γιαννάκης ρε?<br />
-Ο υπουργός εργασίας,εκείνος ο χωριανός σου,που δεν το ψήφισες...<br />
-Χα στα λόγια μου έρχεσαι...ο υπουργός είπε ότι θα γίνουν ομαδικές απολύσεις,αυτό πως και <br />
δεν το έμαθες?<br />
-Τώρα που το λες το θυμάμαι...Ε λοιπον δε με διώχνεις φεύγω μόνος.Εσύ ούτε που με πληρω-<br />
νεις<br />
-Μα από την αρχή σου είπα τζίνι.ότι....ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος...<br />
Δεν άκουγε όμως πια τι του έλεγα,είχε χαθεί μέσα στα κύματα.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2013</td><td valign=top></td></table><br />