Υπέρβαση

Δημιουργός: MaryVeg, Mary Loukιsa

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο μικρόκοσμός μου έπαψε να με χωρά.
Χωρά μονάχα ότι είχα συνηθίσει να είμαι…
Γένους θηλυκού, 23 χρόνων, κάτοικος πόλεως, ένοικος ενός μικρού κλουβιού,
φοιτήτρια…
Καμιά φορά εργαζόμενη, μα κατά βάση άνεργη.
Για κάποιους γνωστή ή φίλη, για κάποιους άλλους, άγνωστη.
Άσχημο πράγμα η συνήθεια… ταυτόσημο με την βολή.

Μέσα στον μικρόκοσμό μου,
νιώθω τόσο βολεμένη, όσο ακριβώς θέλει να με βλέπει η κοινωνία,
οι οικογένεια, το αφεντικό, οι γύρω μου.
Και ξέρεις… είναι παγίδα η βολή.
Είναι δύσκολο να παραδεχτείς πως πορεύεσαι παρέα της.
Δεν έχει πάντα τα χαρακτηριστικά του φιλήσυχου και νομοταγή πολίτη,
του καλού οικογενειάρχη, του συνεπή εργαζόμενου.
Καμιά φορά την συναντάς και μες τα μάτια εκείνου που αντιστέκεται.
Εκείνου που αγωνίζεται, που διεκδικεί,
που ενοχλεί μες σε αυτήν την νεκρική σιγή κι απάθεια που μας στοιχειώνει.
Γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν είσαι έτοιμος για την υπέρβαση.
Γιατί το χρέος απέναντι στις ιδέες,
δεν μπορεί να είναι μόνο θεωρητικό, ή ήπια πρακτικό.
Και νιώθω να αποζητώ την εξιλέωση μέσα από αυτά τα λίγα, μικρά και ασήμαντα.
Χωρίς να κάνω την υπέρβαση πράξη.

Μα ξέρεις κάτι; Βαρέθηκα!
Βαρέθηκα και σιχάθηκα αυτό τον μικρόκοσμο.
Βαρέθηκα να κόβω βόλτες μες τον φαύλο κύκλο του.
Σιχάθηκα να προσδιορίζομαι μέσα από αυτόν.
Βαρέθηκα την ζωή που χει πνιγεί μες τις ταμπέλες και τις ταυτότητες.
Μες τα προσδιοριστικά επίθετα και τους χαρακτηρισμούς.
Αλλιώς ονειρεύτηκα την ζωή.
Μα ποτέ δεν συνειδητοποίησα πως ο μικρόκοσμος που κλείστηκα,
με απομακρύνει από τις Χίμαιρές μου.
Πάντα επαναλάμβανα τα ίδια και τα ίδια.
Σαν τους δείκτες ενός άριστα λειτουργικού ρολογιού,
που πάντα ακολουθούν την τροχιά που πρέπει.

Δεν αντέχω άλλα πρέπει. Δεν αντέχω ούτε τον μικρόκοσμο.
Θέλω απλά να πετάξω πάνω από την σαπίλα του και να ζήσω
Να ζήσω, όπως ακριβώς,
σ εκείνες τις εικόνες που ζωγράφιζα στο μυαλό μου
στις άπειρες διαδρομές με τα λεωφορεία.
Στις πρώτες πέτρες που πετάγονταν κάθε φορά που κατεβαίναμε στους δρόμους.
Θέλω να κρατώ το χέρι των συντρόφων μου και να βαδίζουμε μαζί
προς την κατάκτηση της ουτοπίας.
Θέλω να κοιτώ στα μάτια τον σύντροφό μου και να γίνομαι ένα μαζί του.
Θέλω να μην φοβάμαι ότι ανατροπή μπορεί να φέρει η υπέρβαση.
Θέλω να μην φοβάμαι την υπέρβαση!
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2013