το άπειρο της ψυχής

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left]
Μιλώ και εσύ ακούς
η σιωπές σου το μαρτυράνε
ένα μαχαίρι δίστομο
αργά λαβώνει
την πεθαμένη προσμονή μου.

Αλυσοδέθηκα
στη φυλακή της εγκαρτέρησης
λησμονημένος εραστής
αποζητώ ένα χάδι.

Χτίζω άμυνες
γκρεμίζονται σαν σπιρτόκουτα
με την σιωπή,
με τα χέρια μου
ζωγράφισα στο κορμί σου
την αγάπη
με χρώματα αταίριαστα.

Απλά πολύ απλά
ήθελα να κρυφτώ έστω για λίγο
μέσα στο άπειρο
της δαιδαλένιας ψυχής σου.

Πεθαίνουν σιγά οι προσμονές
μαραίνονται τα τριαντάφυλλα του έρωτα
θλιβερά ενθύμια
νεκρών προσφορών της αγάπης γιατί
φοβήθηκαν το πορφυρό της χρώμα.

Χωρίς να το θέλεις
κλείνεις πόρτες και παράθυρα
μιας τραυματισμένης καρδιάς.

Τι μένει ?
Αναμονή,
Μνήμες,
Αισθήματα,
Σκέψεις αξεπέραστες
Να κρύβονται σ' ένα κόσμο
και ψυχορραγούνε αβοήθητες
σε μια θάλασσα γκρίζας Μοναξιάς.

Μια γλυκιά καλημέρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2013