Στο Χρήστο

Δημιουργός: Melenia

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτσι αποχωρούν Χρήστο οι άνθρωποι
Λυτά…
Βραχνά πουλιά που δόθηκαν για πάντα
στου ουρανού τους το στοργικό σφαγείο.
Κι οι ροές θα συνεχίζουν να ενώνονται σ’ ορμητικά ποτάμια..
Με ξαναπιάνει αυτός ο φόβος…
Ο φόβος του λίγου…Εγκαταλείπομαι Χρήστο…
Αφήνω στην άλλη πλευρά τη λαμπαδιασμένη ψυχή μου
Τη στριμώχνω σε τεράστια κουτιά,
τη βουτάω στη σκόνη και στο γκρι
και την αφήνω να επιβιώσει..
Άχνα δε βγάζει..
Κι απόψε φόρεσε τη μάσκα τη θεατρική να με τρομάξει
με την αορατότητα της και τις υποψίες για την επανάληψη του παρελθόντος..
Το λουλούδι στο μέτωπο μου σάπισε Χρήστο…
κι έχουν ματώσει τα πέλματα μου να βαδίζω
στους δρόμους που χάραξαν για μένα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2013