[τα μάτια σου που ο θάνατος διατρέχει...]

Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιά φρίκη μ' αποδίδει
ποιό ιερό με νοσταλγεί
καμιά αγάπη δε μ' ανατριχιάζει
σ' αυτή την κόλαση που ανθεί

Ποιοί σκύλοι ξεδιψάσαν τη χαρά μου
πώς βρέθηκες κι εσύ σ' αυτή τη γη
που πάντα την αγάπαγες σκοτάδι
που πάντα μου φαινότανε πληγή

μια νίκη ατόφια και γυμνή μπροστά μου στέκει
μα εγώ επόθησα παντοτινά μια ήττα
όσα μαζί ξεβράσαμε κι όσα ποτέ δεν είπα
είναι τα μάτια σου που ο θάνατος διατρέχει


Νονιού, Νανά, Σιμόν, Σιλβύ, Νατάσα
χορέψατε κάποτε ανύποπτες στο άρρωστο κορμί μου
ποιός τώρα να αφουγκραστεί τούτη την προσευχή μου,
την τελετή του στήθους μου, πριν την στερνή ανάσα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-10-2013