Ζουζούνισμα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

κι ας έφυγε η Άνοιξη....μέσα σε κάποια ονείρατα, παντοτινά θ' ανθίζει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Ζουζούνισμα[/B]

Όλη η Άνοιξη κρυμμένη μες στη νύχτα.
Κοίτα να δεις πόσοι ήλιοι αντιφεγγίζουν
πάνω στα χάδια, στα φιλιά, στα σώματα.
Κοίτα να δεις ένα χελιδόνι πως σπάει τα τζάμια της νυχτιάς
και κάθεται πάνω στα σύρματα της καρδιάς,
χορεύοντας με τους ρυθμούς της.
Κοίτα να δεις πως μοιάζουν τα κεριά
με άνθη που φυτεύτηκαν μες στην αυλή της Άνοιξης,
για να ευωδιάζουν τα καλοκαίρια και τα φθινόπωρα
και να ζεσταίνονται με χρώματα οι χειμώνες.
Μια μαργαρίτα φυτεμένη μέσα στους δείχτες του ρολογιού.
Όχι δε θέλω να τη μαδήσω.
Τη θέλω εκεί καρφωμένη πάνω σ’ εκείνο το λεπτό,
πάνω σ’ εκείνη την ώρα, ριζωμένη μέσα σ’ εκείνη την Άνοιξη.
Ξημερώνει κι αυτή η νυχτιά…
κι εγώ είμαι ακόμα τυλιγμένη μέσα στα πουπουλένια ονείρατα μιας Άνοιξης,
με το ζουζούνισμα μιας μέλισσας να κεντρίζει τη μνήμη
κι ένα αεράκι να μου δροσίζει την ψυχή!

[B]Ε.Σ.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2013