Αναλγησία

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα στιχοοικογένεια !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χλωμό πρωί.. υγρή σιωπή.. που σε τσακίζει
Νεκροί διαβάτες μες στους δρόμους της οργής
Μια ρόδα είναι η ζωή.. που δεν γυρίζει
Όσο κι αν τρέχεις τώρα.. πάντα θα αργείς...

Γυμνή πληγή.. κάθε στιγμή που πάει χαμένη
Πού πήγαν άραγε τα χρόνια της χαράς ;
Κανείς πια τίποτε δεν έχει να προσμένει
Το ίδιο ρούχο κάθε μέρα να φοράς...

Παλιά ψυχή.. δίχως καρδιά.. με δίχως σώμα
Να περιφέρεται τριγύρω σαν σκιά
Και η ελπίδα ακόμη έπεσε σε κώμα
Αναρωτιέσαι ζωντανός αν είσαι πια...

Χλωμό πρωί.. που εναλλάσεται με νύχτα
Στο ενδιάμεσο ρουτίνα και καημός
Μας ξεριζώσανε τα δόντια και τα νύχια
Να μην παλεύουμε.. να μην τραβάμε εμπρός...

...

Φταις ή δεν φταις.. καμμιά δεν έχει σημασία
Πληρώνεις άλλων τις φριχτές επιλογές
Κείνων που χάθηκαν μες στην αναλγησία
Και τώρα ψάχνουν για αιτίες κι αφορμές...




11-10-2013

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2013