Καντάδα

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καντάδα σου κανα εψές κάτ’ απ’ το παραθύρι
Κι’ ο κύρης σου μου φώναζε πως θ’ άρθει να με δείρει
Κι’ μάνα σου με έβρισε και μ’ είπε γαϊδούρι
Και μια κανάτα με νερό μου έριξε στη μούρη.

Κι’ ανοίξαν τα παράθυρα όλα στη γειτονιά σου
Κι’ εγώ πήγα και κρύφτηκα κάτ’ απ’ τη λεμονιά σου.
Και κοίταζα τον ουρανό και κοίταζα τα άστρα
Και ήλθαν στο κεφάλι μου λουλούδια σε μια γλάστρα.

Βρε τι ν’ αυτό που έπαθα και έγινα ρεζίλι
Με την κιθάρα αγκαλιά και μουδιασμένα χείλη
Ηρθα απλώς για να σου πω πως είμ’ ερωτευμένος
Μα όλα πήγανε στραβά και νοιώθω σαν χαμένος.

Τι ήθελα κι’ εγώ ο χαζός να κάνω την καντάδα
Με-στ’άγρια μεσάνυχτα και μέσα στην κρυάδα.
Βρε τι ν’αυτό που έπαθα και έγινα ρεζίλι
Με την κιθάρα αγκαλιά και μουδιασμένα χείλη.

10-1Καντάδα0-2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2013