Τα μάγια της αγάπης

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της αγάπης σου δεν λύνονται τα ξόρκια και τα μάγια
παιζογελούν στο σώμα μου λοξά και πλάγια
στοιβάζονται,δε νοιάζονται, με νάζι
εκεί που κι ο έρωτας μονάζει

Εφήμερα δεν είναι κι απ'εδώ διαβάτες
με χνούδια,πούπουλα,ανθούς και με γλυκιές απάτες
χρώματα κι αφιόνια μείγματα θεία
απο χάδια και φιλιά νέχταρ με ουσία
κι αιθέρα,λάβδανο,θειάφι
πνίγουν τη πρωτίτερη ζωή μου που πήγε στράφι

Το ριζικό μου ακούει την ασωτεία χρεία
που το βουρλίζει στη σειρά αβάσταχτη μανία
δεν αμαρτάνω αν τρέχει το ζουμί βαθιά μου
να σέρνομαι σ'εσέ,για σέ στα γόνατά μου
δίχως τύψη σήμερα κι αύριο δίχως μετάνοια
δεν θ'αργήσω να κραχθώ ψηλά ως τα ουράνια

Κανάτια και τσουκάλια ,τα νοητά είναι λίγα
στο ρουφηχτό ζαλίστηκα και σιγανά σαν πήγα
του κάκου τώρα στο μεθύσι ρίμες καλές γυρεύω
μάθε με ,αν δυνατό κάλλιο να σε λατρεύω

Στο ψυχικό μου ρίξε το δροσιστικό σου
κι ανέβαζέ με , ψηλά στο ποθητό σου
που αφήνει ευωδιά μα και τη γεύση σου ακόμα
σαν πλάσμα να ευφραίνομαι στα χείλη και στο σώμα
κι έτσι θάμαι πιά δοσμένος δίχως σχαντερή δειλία
κι ας μήν έχω ν'αξιωθώ μιά τρυφερή καρδία

Βάλε,κέρνα στο ριζικό μου δώσμου
και μοίραζε χαρίσματα του κόσμου
ξέρεις βέβαια εσύ,παλιά, καινούργια πόσο αξίζουν
εκείνα που τους θνητούς θεΐζουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2013