ως και ο θάνατος

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και να η αναθεματισμένη ώρα φέρνει τελικά
εκείνα που ο χρόνος μας πεισματικά αρνιότανε
να μας μοιάζουνε και πάλι όλα σαν φυσιολογικά
ως και ο θάνατος που δίπλα σου κρυφά κοιμότανε.

Όλα τα μικρά μας καθημερινά, κεντούσες γιορτινά
οι μέρες μας στον ήλιο σου παντοτεινά λουζότανε
και ήτανε αυτα που ζήσαμε μαζί σου αληθινά
ως και ο θάνατος που δίπλα σου κρυφά κοιμότανε.

Και το χάδι και τα λόγια σου δικιά μας πάντα συντροφιά
η θλίψη σαν από ντροπή δειλά δειλά κρυβότανε
ζούσαμε τις μέρες πλάι σου αλλιώτικα και μαγικά
ως και ο θάνατος που δίπλα σου κρυφά κοιμότανε.

Το χαμογελό σου μια απέραντη μεγάλη αγκαλιά
τα χρόνια μας τα πονεμένα μέσα της ξεχνιότανε
κι η ζωή, ζωή ξερνούσε και μαθαίναμε τα μυστικά
ως και ο θάνατος που δίπλα σου κρυφά κοιμότανε.

Και να που ξύπνησε στα ξαφνικά
να ζει πια άλλο στη σκιά σου δεν το ήθελε
εκδίκηση να πάρει τελικά
για αυτά τα χρόνια που κρυφά εκεί κοιμότανε
Μα να το ξέρεις η αλήθεια είναι μια, να το θυμάσαι
πως είσαι συ ο νικητής
ακόμη και τώρα που δίπλα του κοιμάσαι
γιατί με τα δικά σου ζούμε μεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2013