Εκκλησία τις Κυριακές Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης Χρειάζεται να βλέπουμε πίσω απ' αυτό που φαίνεται Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Εκκλησία τις Κυριακές[/B]
Όλοι οι συγγενείς
από την οικογένεια του πατέρα μου
είναι κουμουνιστές.
Δεν πιστεύουν σε κανέναν Θεό Πατέρα Παντοκράτορα.
Σε κανέναν Κύριο Ιησού Χριστό Υιό του Θεού μονογενή.
Σε κανένα Πνεύμα Άγιο Κύριο και Ζωοποιό.
Δεν ξέρουν από καρδιάς την Καινή Διαθήκη.
Ξέρουν από στήθους τη Διαθήκη του Μανιφέστου.
Σημαία τους είναι:
ο Μαρξ
η εργατική πρωτομαγιά
ο Λένιν
ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Εγώ μελετώντας για τα μεγάλα κακά που έκαναν στην Εκκλησία της Ρωσίας
τους διωγμούς, τις σφαγές, δεν ήθελα να έχω σχέση με αυτούς τους συγγενείς
παρόλο που μεγάλωσα κι εγώ ακούγοντας το παραμυθάκι του Ιμπεριαλιστικού λύκου και της Ρωσίδας κοκκινοσκουφίτσας.
Μεγάλωσα κι εγώ με τις ίδιες σημαίες αλλά επειδή διάβασα και τον Αίσωπο και τον Άντερσεν και έμαθα κι άλλα παραμύθια απέρριψα τον κουμμουνισμό.
Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το λάθος μου
ήταν ότι απέρριψα συλλήβδην και όλους τους ανθρώπους του.
Πριν λίγα χρόνια κάποιος από τους κόκκινους θείους μου
έπαθε ένα καρδιακό επεισόδιο.
Μετά που επέστρεψε από τον άλλο κόσμο πήγα και τον είδα.
Ήταν όλοι οι θείοι μου μαζεμένοι στην εντατική.
Αστειευόμενος ο καρδιοπαθείς χάρηκε πολύ που με είδε.
Καλώς τον άγιο μου είπε.
Τον αγκάλιασα και το φίλησα.
Δάκρυσε και μου είπε:
Έκανες λάθος που τόσα χρόνια μας ξέχασες.
Εμείς στο χωριό σε καμαρώνουμε από μακριά.
Έχεις να έρθεις από παιδί.
Ελπίζω ότι εκτός από το κόμμα που άλλαξες και πρόδωσες την οικογένεια μας
να μην άλλαξες και ομάδα και να πρόδωσες και την θρησκεία μας.
Κάτω από τη φόρμα μου φορούσα μια φανέλα της Ομόνοιας
και μόλις τους την έδειξα καταχάρηκαν για την πίστη μου στη θρησκεία.
Στην Κύπρο ανάλογα με το κόμμα σου
είσαι και με συγκεκριμένη ποδοσφαιρική ομάδα.
Σχεδόν όλοι οι αριστεροί της Κύπρου είναι με την Ομόνοια Λευκωσίας.
Μπορεί να μην είμαι του κόμματος
όμως κι εμένα η ομάδα μου είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Η τριφιλάρα της Κύπρου.
Από την ημέρα της εντατικής επέστρεψα στις ρίζες μου.
Στο χωριό των κουμουνιστών.
Κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίνω και τους συναντώ στον αθλητικό σύλλογο των αριστερών και βλέπουμε το ποδόσφαιρο.
Βλέπουμε ποδόσφαιρο τρόπος του λέγειν και του Λένιν.
Τρώμε άφθονους κυπριακούς μεζέδες
και καταναλώνουμε αμέτρητες ποσότητες αλκοόλ.
Αν η ομάδα μας νικήσει, ανάβουμε τα κάρβουνα
και ψήνουμε κρέατα και γλεντάμε μέχρι το πρωί.
Για τη χαρά.
Αν η ομάδα μας ηττηθεί, ανάβουμε τα κάρβουνα
και ψήνουμε κρέατα και γλεντάμε μέχρι το πρωί.
Για τη λύπη.
Μόλις μπω στο σύλλογο όλοι χαίρονται και λένε ήρθε ό δάσκαλος.
Μαλώνουνε ποιος θα με κεράσει.
Νιώθω τόσο όμορφα ανάμεσα σε τόσους "άθεους".
Με" κοροϊδεύουνε". Δάσκαλε κάνε το σταυρό σου
και κάνε και καμιά προσευχή για να νικήσουμε μου λένε και γελάμε όλοι.
Προπονητής της Ομόνοιας τώρα είναι ο Τόνυ Σαβέβσκι.
Τον είδα κάποτε στο άγιο όρος μαζί με ένα γιο του
και μου έκανε εντύπωση το ήθος του.
Μια μέρα τον είδα κάπου στη Λευκωσία και τον ρώτησα.
Τόνυ σε βλέπω που πας τις Κυριακές στην εκκλησία.
Τι λες του θεού για την ομάδα;
Μου χαμογέλασε και μου είπε:
Βάζω το σταυρό μου και λέω του θεού να νικήσει ο καλύτερος.
Όταν είπα στους θείους μου τι μου είπε ο προπονητής μου έβαλαν τις φωνές.
Μάλιστα, γι’ αυτό δεν πάει καλά η ομάδα επειδή κάνουν μαγικά οι παπάδες.
Τώρα εξηγείται γιατί έχει πέντε χρόνια που δεν παίρνουμε το πρωτάθλημα μου είπανε.
Στο σύλλογο κάθε φορά ο καρδιοπαθείς θείος χάνεται για λίγη ώρα.
Εδώ και καιρό είχα την περιέργεια να μάθω που εξαφανιζόταν.
Σκέφτηκα με τον ψηλό δείχτη ευφυΐας μου
ότι θα έπαιζε κανένα γκομενικό εκεί δίπλα στη γειτονιά.
Φέτος όμως έμαθα το γιατί.
Πηγαίνει κάθε φορά και δίνει στα κρυφά λίγα λεφτά στους φίλους του που είναι άνεργοι και δεν έχουν καθόλου χρήματα να ζήσουν την οικογένειά τους.
Αυτό το έμαθα από ένα γέρο χωριανό μας που τον βοηθάει οικονομικά.
Μου είπε ότι πρέπει να είμαι περήφανος για το θείο μου.
Κάθε φορά που έρχεται στο σύλλογο
έχει στο χέρι τυλιγμένα πενηντάευρα και τα μοιράζει
και δεξιά
και στο κέντρο
και αριστερά.
Από κείνη τη μέρα κάθε φορά τον παρακολουθώ.
Πηγαίνει διακριτικά στους φίλους του και χωρίς να πάρει κανένας είδηση
τους βάζει στην τσέπη ότι η αγάπη του έχει περίσσευμα.
Τον ρώτησα προχθές…
Θείε αφού οι δουλειές σου δεν πάνε καλά γιατί δίνεις τα λεφτά σου στους χωριανούς σου;
Μου απάντησε ως εξής:
Έπρεπε να ντρέπεσαι να ρωτάς εσύ δάσκαλε του θεού.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι φίλοι μας.
Πως μπορούμε να είμαστε εμείς καλά αφού αυτοί δεν έχουνε να φάνε;
Ο Χριστός σου δεν λέει ό έχων τους δύο χιτώνες να δίνει τον ένα;
Κάθε μήνα παίρνω δύο χιλιάδες και δίνω τα χίλια.
Θα σου πω και κάτι μου είπε, αλλά ορκίσου να μην το πεις σε κανέναν.
Εγώ πιστεύω μόνο σε ένα Ρώσο άγιο.
Το Λουκά το γιατρό της Κριμαίας.
Αυτός με έστειλε πίσω από τον άλλο κόσμο.
Κάθε νύχτα προσκυνώ την εικόνα του
βάζω το σταυρό μου και μετά κοιμάμαι.
Δεν χρειάζεται να το ξέρει κανένας.
Ξέρει ο θεός.
Εκείνη τη μέρα που του φίλησα το χέρι του είπα:
Συγνώμη θείε μου που σε ξέχασα τόσα χρόνια. Συγνώμη.
Το βράδυ σκεφτόμουνα ότι χρειάστηκε να χαλάσει η καρδία του
για να καταλάβω ότι είναι μια μεγάλη καρδιά.
Που μέσα χωράνε όλοι ακόμα και οι κεντρώοι ακόμα και οι δεξιοί.
Χρειάστηκε να χαλάσει η καρδιά του
για να καταλάβω ότι πρέπει να μεγαλώσει και η δικιά μου.
Για να χωράνε όλοι ακόμα και οι αριστεροί.
Ο θείος μου δεν πάει εκκλησία τις Κυριακές.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2013 |