Μπορείς να μ'αναστήσεις

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με αίμα τα όνειρα πορφυρωμένα
ανέφελα τα στήθη στιγματισμένα
κι η ζωή μου μες στο φαράγγι του τρόμου
σφάζεται μπρός στο κρυμένο ριζικό μου

Λάμπουν οι ρομφαίες απο χρώματα
άφωνος ακόμα σε κράζω ως τα ξημερώματα
μονάχος θρηνώ τις ώρες κι αναπνέω μοναξια
παράξενη η μορφή της μεστή απο αμαρτωλά φιλιά
πρέπει πάλι να γίνουμε φίλοι λέει ο θεός
δότης της επαγγελίας μου συνάμα κι οδηγός

Τότε ακούω και τις σάλπιγγες απο ψηλά
σκίζω την ύπαρξη μου και βλέπω τα σκαλιά
η κόλαση μ'εξουσιάζει και τη σάρκα μου δεσμεύει
μα ανάμεσα στους λύκους κάποια με μαζεύει

Χαίρε εσύ αγγελική με την αγάπη στην καρδιά
πάρε μαζί σου τον έρωτα κι έλα στου κόσμου τούτη τη μεριά
πρώτη μου φορά ανοίγω τα φτερά τάχα που γυρνάς
αστραφτερή η απεραντοσύνη της αποθυμιάς
φευγάτος είμαι πια κι δρόμος μου καημός
έλα στις λίγες μου στγμές ,είναι μετρημένος ο καιρός

Σ'αγκάθια τρέχω γαλάζια και βράχια δροσερά
για να ξεφύγω μιάς αβύσσου γεμάτης ερπετά
φυτεύω στο ραγισμένο μου καανίο μια λευκή σημαία
με άγριο νυγμό και το γαμψό μου νύχι σκοτώνω τη λερναία

Καμπάνες ξαφφνικά σημαίνουν με μανία
κι αρχίζουν να βογγούν ,κλαίει νικημένη η αγωνία
που με πάς φάρε της αλήθειας και πυρσέ
ψάχνω το φώς και το κλειδί της μοίρας λυτρωμέ
μπορείς πια να φωτίσεις τα ερέβη και το μαύρο μου ουρανό
μπορείς να μ'αναστήσεις θριαμβικά απ'το σταυρό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2013