Δεν στάθηκε κανένα

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Μέσα απο τη θάλασσα που τις στεριές αγγίζει
εκει κοντά στον ουρανό που απο τη γη χωρίζει
κάπου ανάμεσα στη νυχτα και στη μερα
εκει που κόβεται η πνοή απ'τον αγέρα ...
Γύρω απο βράχους και βουνά που ολο θεριεύουν
δίπλα απο αστερία λαμπερά που με μαγεύουν
πλάι στις στάχτες των ονείρων που'χες κάνει
ψάχνω να βρω παρηγοριά, ψάχνω να βρω λιμάνι
μα βρίσκω μόνο μοναξιά, τα πάντα έχουν πεθάνει ...
~ ~ ~ ~
Στέκομαι μόνη και κοιτώ, της νιότης μου το πλοίο
και σ'οτι αγάπησα πολύ πρέπει να πω αντίο ...
Για κάθε αντίο μια φωτιά ανάβει και ρημάζει
στο πέρασμα της έρημο, το γκρι τοπίο μοιάζει ...
Άδεια η ζωή και εσυ αλλού, σε σκέφτομαι, πονάω
θολό δωμάτιο του μυαλού, κουράστηκα και σπάω ...
Φοβάμαι δεν θα ξαναδώ τα μάτια σου να κλαίνε
ποτέ ξανα τα χείλη σου το σ' αγαπώ να λένε ...
Δεν θα μπορέσω να χαθώ ξανα στην αγκαλιά σου
και να'χω για νανούρισμα τους χτύπους της καρδιά σου ...
Να ξενυχτίσω πλάι σου, μετρώντας το σφυγμό σου
να διώξω καθε φοβο σου και καθετί κακό σου,
να γινει η αγάπη μου ο μονος στεναγμός σου
για ο,τι καρδιά μου σε πονα, να'μαι το βάλσαμο σου ...
~ ~ ~ ~
Να'μουν Θεός για ενα λεπτό, μονάχα αυτό να κάνω
να μας ενώσω αιώνια μαζί
και ας έρθει η στιγμή που θα πεθάνω ...
Και αν μου έλεγαν πως έφτασε και ο χρόνος μου τελειώνει
η τελευταία μου ευχή, θα'ταν η ίδια ακόμη ...
Θα σήκωνα τα ματια μου και θα παρακαλούσα
οση ζωή μου απέμεινε, μαζι σου να τη ζουσα ...
Θα σου'λεγα πως σ'αγαπω, πως δεν θα σε ξεχάσω
πως ήσουν ενα όνειρο που ατύχησα να πιάσω
πως φεύγω μα θα είμαι εδω, παντοτινά για σενα,
θα προστατεύει η σκέψη μου, της νιότης σου τα τρένα
που τρέχουνε ψυχούλα μου χωρίς να έχουν φρένα,
περνώντας απο δίπλα μου δεν στάθηκε κανένα ...

Α.ΑΝ.Π.Δ 07/11/2013-254793

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2013