Αντλώ απ'την καρδία μου φώς

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντλώ απ'την καρδία μου φώς
και το γαλάζιο μιάς νυχτιάς
ανοίγω το μάτι σα γερασμένος αητός
να σε δώ στο μέστωμα της πεθυμιάς

Σ'αναζητώ με το κορμί του σπαραγμένου
που καθρεφτίζεται στη στέρνα της γαλήνης
σ'αναζητώ με τη μανία του ταραγμένου
που τραγουδάει τραγούδι λησμοσύνης

Συντηρώ γλυκά την έκστασή μου
κι αγιάτρευτος μες στ'όνειρο διαβαίνω
εκεί με τις καυτές μου σκέψεις και τη θέλησή μου
το δαιμόνιό μου ζώ και το πεπρωμένο

Πληγωμένο το μυαλό απ' τον παραλογισμό
μα στο μυστήριο παραμονεύει η μαγεία σου
τα μάτια σου ποτάμια ίσαμε τον ουρανό
που φωλίαζει αιθέρια κι αθέατη η γοητεία σου

Άκαιρος ο χρόνος να ξαναγεννηθώ,ίσως ποτέ
αλλού,πολύ μακρυά δεν ξέρω που πηγαίνω
δίχως βαρύ το πένθος καημέ μου αρχοντικέ
τον ύπνο,αβέβαιο,της επαγγελίας περιμένω

Προδότης δεν είμαι ούτε άπληστο ένα φίδι
σέρνομαι όμοια και γδέρνομαι στην τραχιά την γή
αλλά και ματωμένος συνεχίζω το ταξίδι
ακόμα και ο θάνατος ίσως μου χρειασθεί

Σαν ατενίζω τα σπάνια θέλγητρά σου
χωρίς τον ίλιγγο, χωρίς πικρή ναυτία
σαν αγναντεύω τα μάτια τα μοναδικά σου
ανέμελος ,πιστεύοντας πως υπάρχει αθανασία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-11-2013