Το σβήσιμο του φάρου

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

έσβησε ο φάρος που έφεγγε στο μαύρο μου σκοτάδι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left]
Στέκουν δυο κόσμοι ανάμεσα σε σένα και εμένα
αργά θα περιμένω για να έρθει η ώρα του χαμού
φανταστικά και όμορφα όνειρα είχα πλασμένα
και πάντα σε λογάριαζα σαν άστρο του ουρανού.

Την πιο γλυκιά ανάσα μου στα χείλη σου έχω βάλει
αρχέγονη γεύση μελιού στο σώμα σου γυρεύω
κάτω από τ' αγκάλιασμα στου πόθου μας την ζάλη
είσαι ένας τόπος μαγικός που μέσα ταξιδεύω.

Στέκω στη άκρη του γιαλού σαν στεριανό καράβι
ν' αποπλεύσω καρτερώ στα μέρη τ' ουρανού
να φύγω της ακρογιαλιάς δεν με κρατούν οι κάβοι
να μη σε νοιάζει αν χαθώ σε κύμα άγριου χαλασμού

Να ψάχνω μες τα κύματα για ότι έχω χάσει
να καρτερώ πότε θα ρθει το κράξιμο του γλάρου,
μια αγάπη που περίμενα το πότε θα χαλάσει
εγώ θα γράφω να ιστορώ το σβήσιμο του φάρου



Την καλημέρα σε όλες τις αγάπες που πονούν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2013