Το τελος

Δημιουργός: Ganga Gramma, κατερινα

... http://www.youtube.com/watch?v=-vfAi9HS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα χρονια περασαν τοσο γρηγορα..
Τα μαλλια μου ασπρισαν και ειπα να μην τα βαψω..
Η αληθεια ποναει αλλα δεν καταφερνεις τιποτα αν την κρυψεις..
Τα χερια μου ζαρωσαν..
Το προσωπο μου κουρασμενο..
Αφου δεν εσκαψα Θεε μου σε αυτην την ζωη..
Πως?
Θυμαμαι τοτε που ημουν τριαντατρια..
Νεα ακομα τοτε πολυ..
Ολη η ζωη μπροστα μου..
Κι εγω..?
Την εψαχνα..
Αναζητουσα το κατι παραπανω..
Κι ολο παρακατω πηγαινα με αδεια χερια..
Γεματο μυαλο ευτυχως..
Που ειναι το?
Καθησμενη σε μια κουνιστη καρεκλα..
Πλεκω με κουβαρι αορατο..
Το τσαι μου εχει μυρωδια μεντας..
Σαν εκεινη που ειχαν τα μαλλια μου τα χρονια εκεινα που νομιζα..
Νομιζα πως ημουν ωραια..
Ειχα μια μανα..
Η δικη μου η μανα..
Η αρχοντισα της ζωης μου..
Και εναν πατερα..
Βασιλια στις ζωες μας..
Ο αδερφος μου..
Το αιμα μου..
Ακομα ειναι στα ξενα..
Το παιδι μου φοβηθηκε μηπως το καταπιεσω..
Το καταπιεσα αραγε?
Που εισαι ξενε?
Γιατι με αφησες και γερασα?


ΥΓ: Μαμα.. Δεν θελω να γινουν ετσι ολα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2013