Αφήνω πίσω τις εκτάσεις της στείρας ερημιάς μ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφήνω πίσω τις εκτάσεις της στείρας ερημιάς μου
ενός μονάχα ονείρου τρέχω μέσα στις στοές
εκεί που σε κοιτάζω ,σ'ερωτεύομαι και ζώ
κι είσαι πια τριγύρω δίνοντας μου τις στροφές
να καίω και να καίγομαι στο άνθος της φωτιάς σου
να τραγουδάω στ' άσπρο τ'όνομά σου γαλανό

Ύστερα να γίνεται πιο εύκολη η νυχτιά μου
ίσως γιατί καλά σε διακρίνω στο σκοτάδι
χαμογελάω στην παράφορη επινόησή μου
αφήνομαι ολότελα στο μακρυνό σου χάδι
και μαδάω ερωτικά την ξέχειλη καρδιά μου
με του στίχου την απλή συγκίνησή μου

Μα σαν ξυπνάω μοιάζω πάλι καράβι ξεστρατισμένο
και ταλαντεύομαι στις θάλασσες της χαραυγής
και ψάχνω τη στεριά σου που γλυκοχαράζει
με το ρυθμό του πόθου και της απαντοχής
το δρόμο σου να σιγουρέψω λουλουδιασμένο
και τρέχω,τρέχω σαν άτι που καλπάζει

Κι όμως πως άργησα στο διάβα μου θαρρώ
και φτάνεις εσύ μια θύελλα που φτερουγίζει
δίχως μέτρο,δίχως όριο σαν το γλυκό φιλί
στα χείλη μου που η δίψα σου ραγίζει
να δώσεις τον καινούργιο τον αγνό σου ουρανό
και την αγάπη ντυμένη στ'όνειρο, να με καλεί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2013