η μάχη στους Μύλους 1825

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>η μάχη στους Μύλους 1825</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>η μάχη στους Μύλους 1825</b><p>Δημιουργός: marakoskevasmata, <i>Μάριος</i><p><i> ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΑΛΛΙΔΑΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΡΙΑΣ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
Μαμά,Παπά,<br />
<br />
Πγοχθές φτάσαμε στους Μύλους έξω από το Ανάπλι και καταλύσαμε στο χάνι «η ακέφαλη Λεγναία Ύδγα»,μαζί με τον Γαλλομαθή ξεναγό μου ,τον μεσιέ Μαγακός μπακάλη εκ βλαχογούμελης,με Μπακαγολεά στις Γαλλοπούλες.<br />
Αφού ξεκουγαστήκαμε, εγώ από πάνω του κι εκείνος από κάτω μου, (δηλαδή εκείνος στο κατώι με τα ζώα), επισκεφτήκαμε το μεσημέγι ένα σουβλατζίδικο,για να γευθούμε τα μοναδικά σουβλάκια της πεγιοχής.<br />
Ξαφνικά,πέγασε από μπγοστά μας σαν σίφουνας,κάποιος μακγύς Γιάννης,φογώντας μια άσπγη μοντέγνα κοντή φουστίτσα με πιέτες,(πγοφανώς απ τον οίκο της Κοκό Σανέλ),κυνηγώντας με τα καλαμάκια του, ένα φιλήσυχο Τούγκο ,που τον έλεγαν Ιμπγαήμ ,επειδή ήθελε ν απαγογέψει τον ναγιλέ στα σουβλατζίδικα.<br />
Στα ουγλιαχτά του,τγέξανε και άλλοι φιλήσυχοι αντικαπνιστές Τούγκοι,να τον υπεγασπισθούνε ,κγατώντας τα δικά τους καλαμάκια.<br />
<br />
Ο μακγύς Γιάννης όμως, σφύγιξε κλέφτικα,δηλαδή,κάτι σαν.. φγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγ..και ξαφνικά μαζεύτηκαν κι άλλοι με άσπγες μοντέγνες κοντές φουστίτσες,για να τον υποστηγίξουνε.<br />
Μαζί μ αυτούς κι ο ευτγαφής ξεναγός μου ,ο μεσιέ Μαγακός,που αφού με παγάτησε σύξυλη και παγά τα γχονάκια και την κουτσαμάγα του, σιγοντάγησε αυτούς με τις κοντές άσπγες φουστίτσες, φωνάζοντας απαγογευμένα Γωμέικα συνθήματα,σχετικά με τους Ολυμπιακούς αγώνες.<br />
«Ολυμπί..Ολυμπί..Ολυμπιακέ.. »,κάτι τέτοιο φωνάζανε,αν θυμάμαι καλά ,ενώ οι φιλήσυχοι Τούγκοι τους απαντούσανε με κάτι σαν ..Μπαξέ,Μπαξέ, πγοκαλώντας τους με Γαλατική ευγένεια, να καλαμομαχήσουνε στους μπαξέδες των Μύλων.<br />
Πγόσεξα ‘ομως,ότι οι φουμαδόγοι Γωμιοί ,φωνάζανε ο ένας τον άλλο.. «Μαλάκα»,που δείχνει ότι όλοι τους ήτανε συγγενείς και είχανε και το ίδιο επώνυμο.<br />
Επίσης απλώνανε πγος τους φιλήσυχους Τούγκους,τα βγώμικα χέγια τους, με τις παλάμες ογθάνοιχτες ,μάλλον για να στεγνώσουν,αλλά εκείνοι θυμώνανε πολύ και δεν ξέγω το γιατί.<br />
<br />
Εγώ εντω μεταξύ,αντί να πεγιμένω, πότε θα τελειώσουνε το χαγιτωμένο τους παιχνίδι με τα καλαμάκια ,αποφάσισα να επισκεφτώ ένα παζάγι στον Τούγκικο μαχαλά , λιγάκι πιο πέγα.<br />
Αχ και τι δεν πούλαγαν αυτοί οι πολιτισμένοι άνθγωποι ! Κιονόκγανα,σφίγγες,κολωνάκια,μετώπες,αμφογείς και ότι άλλο φαντασθείτε !<br />
Τους τα φέγνανε κάποιοι ευγενικοί Τούγκοι χοντγέμπογοι, που κγατούσανε φτυάγια και αξίνες και που τους λέγανε «τυμβωγύχους».<br />
Εκεί συνάντησα τον άντγα της ζωής μου,τον γνωστό Άγγλο Αγχαιολόγο,Σέγ Ελγιν,που με κέγασε tea ,υπο τους ήχους ανατολίτικης μουσικής.<br />
Είχε ξεσηκώσει το παζάγι,αλλά όπως μούλεγε δεν άφηνε μετώπη ,για μετώπη,’οπου και να πήγαινε,για να μη κγυώνουνε οι γυμνές παγαστάσεις στο ύπαιθγο.<br />
Πολύ ανθγωπιστής και ιδιαίτεγα ευαίσθητος. Μου υποσχέθηκε μάλιστα μια βόλτα στο Μπούγζι,δηλαδή στο νησί της Μπουγζουαζίας των Γωμιών,όταν με το καλό έπεφτε στα χέγια των φιλήσυχων Τούγκων το Παλαμήδι.<br />
Νεότεγα μου,πγοσεχώς<br />
<br />
η εγωτευμένη κόγη σας<br />
<br />
Λουσιέν Τγοσκάν<br />
<br />
ΥΓ: σας αποστέλλω με το Αγγλικό μπγίκι «ο πειγατής»,ένα χάλκινο Σάτυγο για την Μαμά και ένα ζευγάγι μαγμάγινα μεμέδια Αφγοδίτης ,για τον Παπά<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2013</td><td valign=top></td></table><br />