Ωδή για μιά πονεμένη ψυχή

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλή σας μέρα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΩΔΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΨΥΧΗ


Σκιές στα μάτια σου, απ’ τα γινάτια σου
κι από τη ζήλια σου, ρωγμές στα χείλια σου,
τα πικραμένα.
Ιδέες έμμονες, θλίψεις ατέρμονες
κι ως τα χαράματα, διαβάζεις γράμματα,
κιτρινισμένα.

Κλαις και οδύρεσαι, πονάς και φθείρεσαι,
σκαλίζεις χώματα, να βρεις αρώματα,
φωτιές ν’ ανάψεις.
Περνάς τα όρια, τα περιθώρια,
στο μαύρο χάλι σου, κρίμα τα κάλλη σου,
που θα τα κάψεις.

Άσε την άμυνα, με τα κυκλάμινα,
βγες στην επίθεση, με σικ αμφίεση,
νωρίς τα βράδια.
Στρωσίδια άπλωσε, πέσε και ξάπλωσε,
ζήσε τον έρωτα, χωρίς ξενέρωτα,
φιλιά και χάδια.

Θάψε τα δόγματα, βαθιά στα χώματα,
ξέχνα τη φόρα σου, την κατηφόρα σου.
κι αν θέλεις κράξε.
Κοίτα το σήμερα, πράα και ήμερα,
ίσως το αύριο, να' ναι μακάβριο,
σκέψου και πράξε.

ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. Σ.
Ιούλιος 2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2013