Ωραία παράνοια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωραία παράνοια αλλά που πηγαίνω;
χαλικούρα,γλύστρα,λάσπη βαθιά και βουρκωτή
κι ενώ βιάζει ο χρόνος και τόσα μου αφαιρεί
αφήνομαι κι αφοσιούμαι σε ότι κομίζει αλλαγμένο

Μα έλα που η αγάπη βασιλεύει εντός μου αρραγής
κάτι ανώτερο πλουτίζει τη σκέψη με θωπεία
φανατισμός που ορθώνεται σε αφρώδη τρικυμία
ιλίγγου πάλη βαριά στο διάκοσμο της πλούσιας σου χλιδής

Ιδέα του ωραίου είσαι στο χρώμα και στο σχήμα της ύπαρξής μου
που δίχως την παρεμβολή σου θα έμενε της αταξίας
και της παραλλαγής είτε μεσημβρινής είτε εσπερίας
ερημωμένη,περιπλανωμένη φαινόμενα της παρακμής μου

Τώρα πια σου παραδίνομαι με πίστη που ζωογονεί
πυκνόφυλλη η αγάπη σου άπλωσε για καλά
πάνω και κάτω και πλάγια φουντωτά
η δεσποτεία σου με διέπει και δυναστεύει την ακμή

Σταθμούς δεν φέρνει στάση μερονυχτίου καμία
λάμπουν τα ερέβη του συνεπαρμού
γδούποι αντηχούν της κατρακύλας του κενού
εδώ η ευδία,εδώ συμπλέκονται γαλήνη κι αγωνία

Όραμα της κορφής τα καρπερά υψίπεδά σου
ονειρεμένες διαβάσεις,εράσμιες των ορεινών
θεσπέσιες οράσεις των χρυσοπαγών αστερισμών
σπάνια καθίσταται η λαλιά μες στην ατέρμονη αγκαλιά σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2013