Σαν αγαπάς κερδίζεις την αθανασία Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε - Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μια μέρα ξύπνησα λουσμένη στον ιδρώτα
Του ονείρου έσβησαν τα χάλκινα τα φώτα
Τυφλή γυρνούσα σ’ ανελέητα σκοτάδια
Και σαν καρφιά με σταύρωναν ψεύτικα χάδια…
Κι είπα να κάνω ένα βήμα παραπέρα
Με την ελπίδα να νικήσω τη φοβέρα
Αφού φθαρτό είναι το σώμα μες στο χρόνο
Με το κουράγιο της ψυχής θα αναρρώνω…
Είπα θα πάψει η ζωή να με σταυρώνει
Ό,τι αρχίζει.. γιατί πρέπει να τελειώνει ;
Είπα κεφάλαιο καινούριο θα ανοίξω
Και τ' αδιέξοδα στην άβυσσο θα ρίξω...
…
Είπα.. μα άκουγα μονάχη μου τις λέξεις
Κι εσύ δεν έβρισκες αλήθειες να πιστέψεις
Σαν δύο ξένοι σε παράλληλες πορείες
Δυο ανεξάρτητες χαράζαμε ιστορίες...
…
Είπα πως κάποιος θα βρεθεί να μ’ αγαπήσει
Κάποιος θα ψάχνει έναν ώμο ν’ ακουμπήσει
Μα όλοι κοίταζαν μονάχα τον αφρό μου
Κι ας τρικυμίες κουβαλούσα στο βυθό μου…
Είπα.. κι αντίλαλος γινήκανε τα λόγια
Ξάφνου σταμάτησαν να τρέχουν τα ρολόγια
Οι λεπτοδείκτες των ματιών σου γίναν πένες
Κι όλο δακρύζαν στης καρδιάς μου τους πυθμένες…
Και δεν σε είδα.. δεν με είδες να ματώνω
Σαν δυο σελίδες αδειανές μέσα στο χρόνο
Με το αλφάβητο του έρωτα στα στήθη
Γράψαμε ένα τελεσίγραφο στη λήθη…
Και θυμηθήκαμε τα χέρια πώς αγγίζουν
Και τα λουλούδια της ψυχής μας πώς ανθίζουν
Κι αν κάποιοι θέλησαν τις ρίζες να πειράξουν
Στα δύο άνοιξε η γης για να βουλιάξουν…
…
Είπα πως όρια δεν έχει η αγάπη
Μέσα στο φως των κεραυνών γελά κι αστράφτει
Είπες κι εσύ πως μία είναι η ουσία :
Σαν αγαπάς κερδίζεις την αθανασία…
9-2-2010
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2013 |