Στα σαλόνια του θανάτου

Δημιουργός: Γρηγορης Τσατσανης, Γρηγόρης Τσατσάνης

Για να φύγεις απο την ανωνυμία, πρέπει να κάνεις κατι τεράστιο. Αυτο όμως δε σημαίνει να δημιουργήσεις ένα τεράστιο ψέμα.
Πολλοί το παθαν, όπως και εγώ. Αλλά ξυπνάς σε έναν εφιάλτη και λές "γιατί είπα τοσα ψέματα; Θα τα διορθώσω όλα άν διορθώνονται!"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν μαχαιριά μιά ματιά
απ' τους γύρω μου
Μία ζωή στην εποχή
της θλίψης
Φυλλα πέφτουνε νεκρά
ψυχές μ'ανωνυμία
Προσκυνώντας τον Βορια
κάθε του εξουσία
§
Κι ας μή φαντάστηκαν ποτέ
τα παιχνίδια του ανέμου
Τα σύννεφα θα τά καιγαν
με δάκρυα αγγέλου
Με ένα μάυρο σύννεφο
Φεύγαν απο μπροστά μου
Κι έτσι τα ακολύθησα
στα σαλόνια του θανάτου

Σε δυό γραμμές του έγραψα
ότι ήθελα να φωνάξω
Τις είδε κι αμέσως κρύφτηκε
πίσω απ τη σκιά του
Ετσι έφυγε ο δαίμονας
το ψεύτικο εγώ μου
ΔΕ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
ΤΟΝ ΓΝΗΣΙΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2013