πόρτες που δεν άνοιξαν ποτέ

Δημιουργός: KTiNoS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν και αργά κατάλαβε πόσο μεγάλη παγίδα ήταν η Ελλάδα.
Τα χρόνια πέρασαν χτυπώντας πόρτες που δεν άνοιγαν ποτέ.
Με ειρωνεία, με σκληρότητα με βλακείες και ανόητα πιστεύω.
Τελικά ήταν λάθος που γύρισε στο Νότο....
Πιο σωστά το λάθος ήταν ότι ξέχασε γιατί έφυγε.

Ήταν ένα πρωί κάπου στην εθνική στη Λάρισα
που κοίταξε το χάρο ίσια στα μάτια
Μετά πήγε με τους φίλους του σ ένα ξωκλήσι
ν ανάψουν ένα κερί
Το κερί όμως δεν άναψε, το ραντεβού δεν ήταν για εκείνον
και απλά αναβλήθηκε για μια εβδομάδα.

Ήξερε όμως ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα
που μπορείς να πάθεις από το να πεθάνεις
Η μοναξιά για παράδειγμα !
Να μιλάν οι άλλοι και να μην καταλαβαίνεις γρι τι σου λένε...
Να μη γελάς με τ αστεία τους
ακόμα χειρότερα να κλαις εκεί που γελούν
να λυπάσαι βαθιά
να προσπαθείς να σταματήσεις καταστροφές
κι άλλοι γύρω να είναι κουφοί, τυφλοί με ξεριζωμένη καρδιά
Να μην πίνεις σε πάρτι αλκοολικών !

Σκάτα φίλε μου
Όλα είναι δρόμος...
Αλλά ο δρόμος δεν είναι σίγουρο ότι σε πάει κάπου
μπορεί να γυρίζει γύρω γύρω περιγράφοντας
κοίκλους φαύλους
Τίποτα δεν μπορεί να μας δώσει αυτά που δε ζήσαμε
Τίποτα δεν μπορεί να σβήσει αυτά που ζήσαμε
Δυστυχώς η ασχήμια μας συμαδεύει και μας χαλάει !
Έξω βρέχει και κάνει κρύο αλλά εκείνος ήξερε ότι υπάρχουν
πολύ χειρότερα πράγματα από το κρύο
Ήταν σίγουρος πως ήξερε πια που ήταν και η Βαβέλ

Ένιωθε την ανάγκη να πετάξει, να φύγει
αλλά δεν είχε προορισμό
Έσπασε την πυξίδα περιμένοντας, αναβάλλοντας....
Έκλεισε η πόρτα κι έμεινε μέσα...
Φυλακισμένος σ αυτό το μπουρδέλο....

Τι νόημα είχε τελικά?
ή πιο καλά
Τι σημασία έχει πια?
Άλλος ένας που ήθελε να ζήσει
κι απλά έμεινε μόνος !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2013