έστησε ο έρωτας καρτέρι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μερόνυχτα ξεχνιέμαι
σε μιά ρίμα του ειρμού σου
καρτερικά κρατιέμαι

ατένισέ με ,κοίτα πως σέρνομαι
σαν τους κατάδικους όμοια
και ψάνω,τι ζητάω και δέρνομαι
την εύνοια σου και τα εγκώμια

μέθυσέ με,με νάρδο μύρο και κρασί
και με το πιο βαρύ του κορμιού σου αφιόνι
που σκάβει βαθιά την ηδονή
και στη γοητεία σου με καρφώνει

συγκεντρώσου σ'αυτή την κρίσιμη στιγμή
και μην ακούς τον βρυχηθμό μου
ο καημός μου σε μιά γωνία σιωπηλή
ανιχνεύει τον κολασμένο πυρετό μου

τη σάρκα μου αφήνω να ξετυλίγεται
μπρός το βλέμα σου το σαστισμένο θεϊκό
στο πιο μοιραίο στενό σου που ανοίγεται
βυθίζεται αγωνιώντας σαν όνειρο νυχτερινό

και χορεύοντας τον εαυτό της φανερώνει
πελώριο μες στο νοτισμένο βάθος
που σε μεγάλα κύματα πάλλει και ιδρώνει
σκορπώντας το επίμονο του πάθος

σε ποιο φίλτρο σε ποιό βάλσαμο βουλιάζει
χλιδή,χλιδή με ρόδινη αιχμή αστραφτερή
με ύφος θριαμβικό που εκστασιάζει
και γλύκα ...,γλύκα μαγευτική

άχρωμα κι άφωνα τα χείλη
και η πνοή τους μες στον άνισο σπασμό
μα του πόθου δεν παύει να λαξεύει η σμίλη
και ν'ανοίγει δρόμο μυστικό

Φλογεροί μες στην ώριμη εποχή μας
αλειμμένοι με αγίασμα σαν αγνή μας πανοπλία
στη μυροβόλα τούτη ώρα ζωντανεύει η ύπαρξή μας
σα νυχτερίδα φεύγει νικημένη η αγωνία

μιά ιδέα φευγάτη και τρελλή
που γλυστράει ασώπαστη και στο μυαλό
γυρεύει το φώς και το κλειδί
να ξεφύγει απο τον πανικό

έστησε ο έρωτας καρτέρι και παραφυλάει
ο πιό γενναίος απ'τους αλχημιστές
συγνώμη δεν ξέρει να ζητάει
απ'τους σκλάβους επιδόξους εραστές

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2013