Άτιτλο ποίημα

Δημιουργός: unfulfilled Desires, Μαέλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ντρέπομαι και δεν ξέρω γιατί
ίσως επειδή δεν τόλμησα ποτέ
κρύφτηκα κάτω από το τραπέζι και κοιτούσα
με μάτια αθώα μέσα από το κίτρινο τραπεζομάντιλο

Φοβάμαι, γιατί το κάθε μέλλον ειναι αβέβαιο
και εγώ δεν ξέρω να μιλάω με μια λέξη
καμιά φορά λέω πιο πολλά από'σα πρέπει

Μπέρδεμα, ναι ένα μπέρδεμα όλα
γιατί δεν ξέρω τι κάνω
να μιλώ; να τολμάω;
να σιωπώ και να κοιτάω;
πως θα μάθω να αγαπάω;;

Κανείς δεν έμαθε ποτέ που πάει το τρένο
και όσοι λένε πως το για πάντα είναι πολύ, δεν είναι
τίποτα δεν είναι

Σαν μια καλοστημένη μπάντα που μπέρδεψε τα λόγια της
που ξέχασε τα βήματα της και που χάθηκε στο πλήθος
έτσι είναι η ζωή

Η λήθη ειναι αναπόφευκτη ξένε
κάποιος κάποτε είπε ότι τίποτα δεν είναι για πάντα
πως όλα αργά ή γρήγορα θα φύγουν

Τέτοια η θλίψη
πως θα χαθεί τόση αγάπη;
ποιο ξένο σώμα θα κατοικεί η ψυχή;
σε ποιά ντουλάπα θα κρυφτούν τα χαμόγελα μας;

Ποιός ξέρει;
μια αυταπάτη είναι όλα
ποιοί είμαστε εμείς που τα ξέρουμε όλα;
που μιλάμε για όλα;
που τα θέλουμε όλα;

Άτιτλο ποίημα
πως να χαρακτηρίσεις κάτι που δεν έχει νόημα;
πως θα βρεις λογική;
αλήθεια, μεσ'το ήσυχο σκοτάδι άψυχο δεν μένει το χαρτί
η καρδιά πάντα έχει κάτι να πει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2013