Oλέθρια συμβίωση

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα παγωμένη στιχοοικογένεια ! - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο θα ήθελα μαζί σου να ξυπνάω
Κι ας μην με άφηνες σταλιά να κοιμηθώ
Κι ευθύς.. ξυπόλυτη.. - και ας παραπατάω ! -
Έναν καφέ να μην μπορώ να σ' αρνηθώ...

Μ' αντί για ζάχαρη - δες ! - πιάνω το αλάτι !
Και το κακάο της μικρής αντί καφέ !
Και σαν τον άρχοντα αραγμένος στο κρεβάτι
Εσύ προσμένεις έναν σπέσιαλ.. φραπέ !...

Είναι το χρώμα του λίγο ξεθωριασμένο
"Θα φταίει η ζάχαρη".. εγώ μονολογώ !
Βάζω νεράκι πλάϊ εμφιαλωμένο
Και τον "φραπέ" προς τον πασά μου οδηγώ !...

Το πρόσωπό του λάμπει από ευτυχία !
Δεν σταματάει να μου λέει "Σ' ευχαριστώ !"
"Και νοικοκύρισσα να έβρω.. και Κυρία
Ούτε μπορούσα, αγάπη μου, να φανταστώ !"...

Μα σαν τολμά ο καψερός να δοκιμάσει
- Ρουφώντας άπληστα την πρώτη την γουλιά !
Κι ενώ με έχει απ' την μέση αγκαλιάσει
Κι εγώ στο μάγουλο του δίνω δυο φιλιά -
Βλέπω έναν πίδακα απ' το στόμα του να βγαίνει
Πα στα σεντόνια τα λευκά μεταξωτά !
Με τον "φραπέ" μου σαν αγίασμα τα ραίνει
Κι εγώ αρχίζω τα τρελά ξεφωνητά !...

( και την συνέχεια.. σας φυλάω για μετά !.. πάω να του.. μαγειρέψω !
Παναγιά μου.. κάνε το θαύμα σου ! )

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2013