Αστέρι της ανατολής

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Οι θάλασσες της ανατολής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Αγνάντεμα στην θάλασσα όταν θα σουρουπώνει
με αστρολάβο σε θωρώ με μάτι σε κανεύω
αστέρι πάνω στο γυαλί αρχίζει να θαμπώνει
αν είσαι στον ορίζοντα ψάχνω και σε γυρεύω.

Άστρο μου χρυσοκίτρινο σε λέω Αφροδίτη
και πάντα το απόβραδο σε κράζω αποσπερίτη.

Ανιστορούμε που έφτασα μέσα στην σοροκάδα
στο μώλο με περίμενες άσπρο μου χελιδόνι
μικραίνω την απόσταση μόνο σε μια βαρκάδα
άνοιξε γλύκας αγκαλιά για να μην είσαι μόνη.

Θυμούμαι όταν έφυγα με την βοή του ανέμου
ταξίδια της ανατολής στα μαύρα τα σκοτάδια
και μια αφρισμένη θάλασσα να σπάει πανωθέ μου
αναπολούσα τα φιλιά που μου έδινες τα βράδια.

Αστέρι της ανατολής ξεπρόβαλε καρδιά μου
και μείνε για παντοτινά μέσα στα όνειρά μου
Κάθε γραμμή του ορίζοντα ψάχνω και σε γυρεύω
και στα λιμάνια όπου γης το σώμα μου παιδεύω.

Φουρτουνιασμένη Θάλασσα οργή του Ποσειδώνα
γαλήνεψε και στ' όνειρο φέρε μου την γοργόνα.

καλημέρα σε όλες τις αδελφές του Μεγαλέξανδρου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2013