Της ψυχής μου το κάστρο

Δημιουργός: ΑΙΓΙΕΑΣ, Αθανάσιος Τρίψας

Καλό βράδυ σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ψυχής μου το κάστρο

Μες το κορμί μου κι αν περνάς, μάνταλα κι αλυσίδες,
κι αν γερακιού το πέταγμα, φαντάζεις στον καιρό,
τα ξεκλειδώνουν χάραμα, της γέννας μου ελπίδες,
που φύτεψε η μάνα μου , κι ανθίζουν για να ζώ.

Στα χείλη μου μαύρη κλωστή, στα λόγια μου γρανάζι,
κι αν πειραγμένος μπούσουλας, μπερδεύει τα πανιά,
βρίσκει τα αχνάρια η ψυχή, απ τον βοριά με βγάζει,
αλλάζει τα κατάρτια της ,την ξέρα προσπερνά.

Της ρίζας μου πελέκημα, κολόνα την κρατάει,
που την ποτίζει ο καιρός και την θεριεύει φώς,
της μήτρας μου κληρονομιά , σαν το θεριό γεννάει,
τον γίγαντα της λευτεριάς, πουν του σπιτιού μου γιός.

Και της ψυχής μου τα άπαρτο, το κάστρο κι αν αγγίξεις,
όσο κι αν θες να λέγεσαι , καιρών ο πορθητής,
κι αυτής της σκέψης το κορμί, πληγή αν της ανοίξεις,
έχει φωτιά στο αίμα της, κι αν τρέξει θα καείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2013