Της μοναξιας το κασκολ

Δημιουργός: ραγισμενοσ καθρεφτης, ΗΛΙΑΣ

Καλημερα σε ολες, ολους σας!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν παιρνανε οι ωρες δεν παιρνουν
με αποτσιγαρα γεμιζει το τασακι,
τα λεπτα γιναν αιωνες και πονουν
μακρια σου το ξημερωμα δεν θα ρθει.

Μοιαζει η νυχτα ενα ατελειωτο πανι
χρωμα μαυρο που ποτε δεν θα τελειωσει,
καθε ελπιδα μου πεθαινει ζωντανη
μ αναμνησεις η ζωη με εχει στοιχειωσει.

Καπνος και αναμνησεις, ερημια κι αλκοολ
ελα να μου δανεισεις, της μοναξιας το κασκολ.
Καπνος για να αντεξεις,τα πολλα τα γιατι
μα να πεις ποσες λεξεις, διχως ακροατη.
Γυριζουν ολα του μυαλο μου τα αρχεια
αραγε να ειναι αληθεια αυτο που λεν ολοι συχνα,
πως πριν πεθανεις βλεπεις την ζωη ταινια
μπροστα απ τα ματια σου να περναει βιαστικα.

Αν ειναι ετσι μονο εσενα εγω θα βλεπω
γιατι δεν τολμησα να ζησω κατι αλλο,
εικονες αλλες εκτος απο εσενανε δεν εχω
δεν βρηκα κατι πιο μικρο, και πιο μεγαλο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2013