Γιατί τ' αστέρια σβήνουν

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

ο γάιδαρος ίσως, ο κέρβερος όχι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιατί τ' αστέρια σβήνουν

Να ξεδιπλώνεις τα φτερά
κι ας είναι να τσακίσουν
τ' αστέρια τρέχουν μακρινά
κι αν δεν πετάς θα σβήσουν.

Αν γαντζωθείς απ' τη ζωή
κι ο θάνατος ζηλέψει
κι αν κάνει πίσω και κρυφτεί
έν' άστρο θα σου κλέψει.

Μ' αν πέσεις σ' άπατους βυθούς
και στων βουνών το χιόνι
πίσω από κόσμους κι ουρανούς
προσμέν' η Περσεφόνη.

Σαν δεις τη σπίθα, τη φωτιά
στα μάτια της ν' ανάβει
στήσε του χάροντα χωσιά
και κάψτου το καράβι.

Γιατ' είναι κόσμος δίχως φως
και κόσμος που χαράζει
κι όποιος γεννιέται φτερωτός
κόσμους μπορεί ν' αλλάζει.

Μη ζωγραφίζεις φτερωτούς
στης εκκλησιάς τον τοίχο
μάθε τα σύννεφα ν' ακούς
και του βοριά τον ήχο.

Παλεύει ο φόβος την ψυχή
πως στ' ουρανού την άψη
τάχα θυμώνουν οι θεοί
κι ο Ήλιος θα στα κάψει.

Μ' άνοιξε τώρα τα φτερά
κι αν είναι, στάχτη ας γίνουν
πέτα ψηλά, πολύ ψηλά
γιατί τ' αστέρια σβήνουν.

Γιατί τ' αστέρια σβήνουν.

Ζ.Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2013