Η ζωή είναι καλή και με δασκαλεύει

Δημιουργός: ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ, ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσο να πεις κάτι σώνεται από το φως των αιθέρων
από τις σκελεθρωμένες καλαμιές που τρυπούν το ποτάμι
σαν γεωτρύπανα που μοιάζουν με τεράστιες φλογέρες
κάτι σώνεται από την αντωνυμία από την σιωπή
από την μοναξιά απ' τον πόνο.
Εκείνος που ξέρει να συλλαβίζει,
κλαίει με το κεφάλι στα χέρια του
καπνίζοντας και άγρυπνος μέσα στην νύχτα.
Το πρωί, το κάθε πρωί, τα πουλιά δεν αφήνουνε τίποτα ασχολίαστο και δικάζουν
σαν οι μικροί μαέστροι της ερημιάς και της σεπτής πικροδάφνης.
Ο ήλιος ανατέλλει και ζεσταίνει την σάρκα και τα κόκαλα των πλασμάτων-
Ήξεραν κάτι που τον έλεγαν θεό- αφήνει τα πάντα να ξεδιπλώσουν την χάρη τους
ως το βασίλεμα- ιερά και καλά εγνωσμένα.
Το λεφούσι των εντόμων ζητά μια πατρίδα.
Οι ώρες ζωγραφίζουν ασταμάτητα
την ευδία του καθαρού ουρανού.
Οι ανάσες με φτάνουν
να τρέξω μέσα στα λιβάδια της ουτοπίας που έχω.
Μετά λαχανιάζω, κάθομαι να ξαποστάσω κάτω από τον ίσκιο της ελιάς
που με χρήζει επαίτη μέγα του σύμπαντος.
Οι καρένες των ανθών παφλάζουν με του αρώματος τον αφρό στα ρουθούνια μου.
Η ζωή είναι καλή και με δασκαλεύει.
Ψεύδομαι όσο μπορώ. Είμαι ανθρώπινος, πολύ ανθρώπινος,
σαν η τροπή προς τον αφανισμό ενός φιλοσόφου..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2014