Οι μαντατοφόροι

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

«Η ζωή είναι ανώτερη από την καταστροφή ακόμα κι όταν μπήγει πρόκες στα μάτια της» Γιάννης Bach Σπυρόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ίσως κάποτε ακουστούν οι τελευταίες μας λέξεις
αυτές που αντέχουν μέσα τους να φυλακίσουν ολάκερους τους φόβους μας

Τότε θα ψελλίσουμε τις προσευχές για τους Θεούς μας
και πριν πατήσουμε της ανυπαρξίας το ετοιμόρροπο σκαλί
θα προτιμήσουμε ακόμα και τις κολάσεις των θρησκειών μας

Γιατι μια μαρτυρική ύπαρξη είναι ανώτερη από την ανυπαρξία

Ίσως κάποτε η ανατολή ξυπνήσει για τελευταία φορά
και ‘μείς με μαντίλια θα χαιρετάμε τις χαμένες μελλούμενες μέρες

Πως θ' αντέξουμε άραγε τότε την κυριαρχία του σκότους;
Εμείς τ' απόμακρα παιδιά ενός κοσμοκράτορα ήλιου
θα ξεριζώνουμε όσες φλόγες ξεμείναν μέσα μας για να πορευόμαστε

Γιατι ο πόθος για το φως νικάει και το πιο βαθύ σκοτάδι

Ίσως κάποτε 'ρθουν μαντατοφόροι και μας πουν πως ο κόσμος χάθηκε
και πως καλούμαστε στην κηδεία της ζωής να παραβρεθούμε

Τότε θα αναγνωρίσουμε το ψέμα που κολυμπάει στη ματιά τους
γιατι η ζωή ποτέ δεν περιορίζεται στα πλαίσια ενός θανάτου
σκαρφαλώνει κρεμάμενη από κάθε ύπαρξη και μορφή

Το τραγούδι της πεπερασμένης ύπαρξης μας κάποτε σιωπά
μα της ζωής η παναρμόνια ραψωδία είναι αγέραστη
αδιάλειπτη ακτινοβολία σε πείσμα του αδηφάγου σκότους

Η ζωή ποτέ δε σταματά. Δώρο και κατάρα σε μια υπόσταση.

Δώρο γι' αυτούς που ακόμα μαζί της πορεύονται.
Κατάρα για εκείνους που σε αποχωρισμό εξαναγκάζονται.
Μια μορφή με δυο ετερόφωτα πρόσωπα.
Πάντα.

Μετέωρος ʼγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2006