Καιν και Αβελ

Δημιουργός: bellafonte, ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Γενια του Αβελ,ποσο ομορφη δειχνεις στων αιωνων την ασχημια..

Γενια του Καιν,ρυτιδιασαν τα λογια σου,τα χνωτα σου βρωμανε..

Γενια του Αβελ,θησαυρος χρυσος η σοδια σου,το χωμα σου γονιμο..

Γενια του Καιν,στερφα τα χωραφια σου,καταδικασμενα να φυτρωνουν πετρες..

Γενια του Αβελ,βαλσαμο τα λογια σου,βγαλμενα απο στοματα αθανατων ποιητων..

Γενια του Καιν,φωτιες καινε την γλωσσα σου,ανταριασμενων και ξεμπαρκων ψυχων..

Γενια του Αβελ,γλυκο το κρασι σου,ανταξιο της επιμονης και της υπακοης σου..

Γενια του Καιν,χολιασε ο μουστος σου,απορροια της ανυπακοης σου..

Γενια του Αβελ,με των ευπρεπων τα λουσα στολισμενη,των λιγων και εκλεκτων..

Γενια του Καιν,ρακενδυτη γυρνας μεσα στα γερασμενα αλωνια του χρονου..

Γενια του Αβελ,τρωγε οσο εχεις να φας,οι αλλοι δουλεψαν για σενα..

Γενια του Καιν,το φαι σου λιγοστο,περρισευματα απο γιορτες ξενες..

Γενια του Αβελ,γελα,χορεψε,πιες οσο ειναι καιρος,ο Θεος ειναι μαζι σου..

Γενια του Καιν,ανεβα στον ουρανο και καψε τον Θεο..

Μυριζει ακομα των σκοτωμενων σου το αιμα..






bellafonte(Θοδωρης Αργυρης)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2014