Κομμάτια / Περιστέρι της χαράς Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη Καλημέρα στιχοοικογένεια και καλό σ/κ ! - ε - Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κομμάτια...
Είχα ζητήσει απ' τη ζωή εσένα μόνο
Μα σ' έχω χάσει και λυγίζω από τον πόνο
Τα δυο σου μάτια είχα κάποτε γι' αστέρια
Φύλακα άγγελο στη γη.. τα δυο σου χέρια...
Είχα γυρέψει μες στον κόσμο μιαν ελπίδα
Μα τώρα κόβει η σκιά σου σαν λεπίδα
Γύρισε πίσω μια στιγμή να ανασάνω
Γύρω ανθίζει η χαρά.. μα εγώ τη χάνω...
Είχα μονάχα μιαν αγάπη μες στη ζήση
Έπιασε αγέρας.. και το τζάμι έχει ραγίσει
Και δεν πονώ τόσο πολύ που είμαι μόνη
Μα που δεν ζήτησα απ' τον Έρωτα συγνώμη...
...
Τώρα πια έμειναν βουβά τα δυο μου χείλη
Θυμάμαι μόνο δύο λέξεις πού 'χες στείλει :
" Θα σ' αγαπώ ! ".. μού 'πες με δάκρυα στα μάτια
Μ' αυτές οι λέξεις σου με έκαναν κομμάτια...
11-1-2014
-----------------------------------------------------------------
Περιστέρι της χαράς...
Κοίταξέ με περιστέρι της χαράς
Πιες το δάκρυ απ' τις λίμνες των ματιών μου
Λύπη στάζει το γαλάζιο όνειρό μου
Δάνεισέ μου τις φτερούγες που φοράς...
Δίδαξέ με περιστέρι τ' ουρανού
Να διασχίζω μοναχή μου τους αιθέρες
Με κουράσανε οι γήινες οι μέρες
Και η άγρια κατάρα του κενού...
Άφησέ με περιστέρι της σιωπής
Να μιλάω για εκείνον που μου λείπει
Με πλακώνει πια το άδειο μου το σπίτι
Μόνο πρόσεξε στο τζάμι μην κοπείς...
Φίλησέ με περιστέρι του καημού
Έστω μια στερνή φορά να νιώσω αγάπη
Σε μια θάλασσα λυγμών.. νερό κι αλάτι
Γλίτωσέ με απ' τα χέρια του πνιγμού...
23-6-2009
Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2014 |