Σ αμπαρωμένη πόρτα

Δημιουργός: Tessi, Tessi Chatzοglou

Καλησπέρα στιχοπαρεα..αφιερωμένο σε όσους κλείνουν τις πόρτες εστω κι αργά..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ αμπαρωμένη πόρτα το μάνταλο γυρίζεις
χτυπας μα δεν ανοίγει. τα φώτα ειναι κλειστά
σαν ήταν ξεχασμένη ορθάνοιχτη για χρόνια
νόμιζες πως ξενώνας ήταν για να γυρνάς.

Και σε κοιτώ σαν ξένο
γνωστός ήσουν για χρόνια
τα όμορφα τα λόγια τα πρόβαρες τυφλός
Και τώρα με κοιτάζεις
γελάς στην ίδια εικόνα
τα χρώματα ειναι ίδια, μα γω πια δε γελώ.

Σε στερεμένη βρύση τα χείλη σου ζυγώνουν
μια στάλα να ρουφήξουν μα είναι πια αργά
σαν ήταν ξεχασμένη χυνόντουσαν γαλόνια
Και συ τα παντελόνια τα είχες γι ομορφιά.

Και σε κοιτώ σαν ξένο
γνωστός ήσουν για χρόνια
τα όμορφα τα λόγια τα πρόβαρες τυφλός
Και τώρα με κοιτάζεις
γελάς στην ίδια εικόνα
τα χρώματα ειναι ίδια, μα γω πια δε γελώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2014