Θα ζούσαμε αρμονικά

Δημιουργός: boofox, Voula

Μπορεί να εξαφανίζομαι για αρκετό καιρό μα δεν σας ξεχνώ! :D

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βγαίνω απόψε να βαδίσω στα στενά
εκείνα που βαδίσαμε μαζί
και κουβαλώντας μια αέναη σκιά
μες το μυαλό μου η ελπίδα ακόμα ζει.

Στις γειτονιές τώρα τα φώτα έχουν σβήσει
κι αναρωτιέμαι που ειν' η μοίρα που οδηγεί
άλλους στης δόξας πάνω το βάθρο ν' αναιβούν
κι άλλους στης θάλασσας τον πάτο να πνιγούν.

Κι από το βάθρο 'κει ψηλά, να αναπνέεις το μπορέις,
όμως αν πέσεις, να πετάξεις είσαι σίγουρος, μπορείς;
Μα απο της θάλασσας τον πάτο όπου αέρας δεν περνά,
αν την ανάσα σου κρατήσεις θ' αρχίσεις και να κολυμπάς.

Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε ψηλά για να πετά
μα ούτε για να κολυμπά μέσα στη θάλασσα βαθιά.
Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε για όλους τη στεριά,
λίγο μυαλό αν είχαμε, θα ζούσαμε αρμονικά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2014