Η δ' αυθάδεια φημία ξύνοικος

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Ασαφή τα νοήματα που συλλέγω…Συντρόφια , αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ασαφή τα νοήματα που συλλέγω…
Στην πέτρινη νύχτα , πυρωμένη μορφή
που ουρλιάζει γνωμικά αλλοτινών διαστάσεων.
Πειθήνιο κύτταρο, ουραγός των ψευδοπροφητών
που διακηρύσσουν ειρηνικά πολέμιες εκδηλώσεις
πολύπολιτισμού.
Εκφυλισμένους λάγνους, των συφοριασμένων κενώσεων
που απλώνουν μυστηριωδώς , προεκτείνονται
πολλαπλασιάζοντας τα βδελυρά άκρα τους .

Με λεπίδες με βρήκε ο χρόνος.
Αποκεφαλίζω την τραγικότητα των πραγμάτων
που ξεμυτίζει - βλαστός μυκήτων-,
την ανούσια μα ανάλαφρη αστάθεια της.
Στο ποιόν , στο έρεβος , στην αντιφατική της
διαδρομή , εισιτήριο με ημερομηνία λήξης εκπρόθεσμη λαμβάνω.
Μετα - λαμβάνω τα ακράτητα φωνήεντα σου…
Μου επιτίθενται , μα το άυλο δεν βάλλεται .
Βαρύ το πένθος σου που φεύγω. Πέπλο αθυρόστομο το
ντύνεσαι, δηλητήριο που αλείφθηκε η γλώσσα , προσπαθώντας
να βουτήξει στο δοχείο της άοπλης σιγής.

Για δες…
Στη σκόνη του χωμάτινου δρόμου καταγράφονται
καρκινικές προτάσεις- προεκτάσεις .
Έτσι που κάθε τυφλός και επαρμένος στην δυνατότητα
ανάγνωσης να αφήνετε.
Ευδιάκριτης…
Πως αλλιώς να το πω –μικρή στο εγώ – ,
και το αφήνω στον Πλάτων: ΄΄ Η δ΄ αυθάδεια φημία ξύνοικος΄΄

Δεν πλημμυρίζω ροδοπέταλα τους δρόμους .
Δεν αναγραμματίζω λέξης να αρέσκονται.
Άνθρωπος ευν- ουχί -σμένος , βρώμικης συγκομιδής.
Άνθρωπός πονεμένος , κακός οιωνός που ορέγεσαι.
Ατσαλά-κωτα προ-φέρω , αλόγιστα μουρμου- ρήματα.
Η κατάντια στην εκκόλαψη της πέτυχε …
Τώρα πουλιά ρομφαίες , ραμφίζουν τις σκιές μας.

΄΄ Δύσμορφος είην μάλλον ή καλός κακός ΄΄
ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2014