ανοίγω τον πορτοκαλανθό

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ανοίγω τον πορτοκαλανθό
που πέφτει στην τύχη
πλησιάζω στο θαλερό
ξυπνούν αγκαλιασμένοι οι στίχοι

αμμόχωστος ,ιδέα χορεύει
στη φωτιά πισθάγκωνα δεμένη
τον καρπό που ωριμάζει γυρεύει
και στη μνήμη επιστρέφει εξαντλημένη

βρήκα τα χρόνια μου
τα κρυμμένα εκεί
πότισα με ιδρώτα τα σεντόνια μου
και φίλησα την εικόνα σου,τη σκαφτή

η αγάπη πλημμυρίζει τα μάτια
τα ένστιχτά μου θαλάσσια χρώματα
μεγάλα της νοσταλγίας τα κομμάτια
χαίρεται βαρωσιώτικα χώματα

τρέχει παντού ο θεός
σταυροκοπιέμαι και χαίρει
της μοίρας μου ξεχειλίζει βαθιά ο υετός
που σε κρατάω τρυφερά απ' το χέρι

βρίσκω το όνειρο στη φωνή των στεναγμών
και στο σώμα σου κοιτάζω
ο τόπος μου είναι τόπος αγκαλιών
στο μέτωπό μου τον ήλιο σου βαστάζω

έλληνας τραγουδάω το μικρό μου νησί
και μεριμνώ με την αφή του πρώτου αχαιού
ν'αγγίξω τη χρυσή σου μαρμαρυγή
και τον ήχο του καημού

χορηγός της κάθε μου πνοής
η αγάπη σου κεντημένη με ρόδα θαλασσινά
έχω πάρει τ'άρωμά της και γεννιέμαι ποιητής
ετοιμοθάνατος πάντα,αντίκρυ στην ομορφιά

νά η παραλία με τα ουράνια κάστρα
ταξίδεψε ψυχή μες στη σκουριασμένη πόλη
το γκρίζο τόσων καιρών έσβησε και τ'άστρα
κιτρίνισε νεκρό το περιβόλι

μα θυμήσου πάλι τα υπερώα του κόσμου
και της αγάπης τους σπάνιους συνειρμούς
το χάρισμα δεν πόθησα το έλαμψε εντός μου
μαζί με τους καινούργιους μου οραματισμούς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2014