Τους δρόμους που περπάτησα

Δημιουργός: grifos, Μελίνα Στυλιανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τους δρόμους που περπάτησα

Δεν αγαπώ δεν μ’ αγαπούν μεγάλωσα στο δρόμο
αφήστε με στην τρέλλα μου μόνος να μεγαλώνω
δεν αγαπώ δεν μ’ αγαπούν μίσος και προδοσία
είναι το ψέμα κι ζωή μεγάλη αχαριστία

Τους δρόμους που περπάτησα κανείς δεν έχει δεί
μεγάλωσα στο τίποτα στο όταν και μπορεί
τίποτα δεν μου χάρισαν μόνο πληγές μετράω
με πρόδωσαν κι φίλοι μου και κείνοι που αγαπάω

Σαν αετός στον ουρανό απο ψηλά αγναντεύω
κοιτάζω την αγάπη τους και μέσα μου ζηλεύω
πως είναι να σε αγαπούν να σε κοιτούν στα μάτια
εγώ μονάχα έζησα συντήμια και κομμάτια



Δεν μπορείς να μου στερήσεις το κορμί μου

Αστέρια μες τον ουρανό Και συ σε η μόνη σκέψη
Πως να μπορέσει η καρδιά Μακριά σου να αντέξει
Και τρελλαμένος έρχομαι στο σπίτι σου μπροστά
Φωνάζω πως μου έλειψες και σε κρατώ αγκαλιά

Δεν μπορείς να μου στερήσεις το κορμί μου
Γεννηθήκαμε για να σε στην ζωή μου
Γεννηθήκαμε για να μαστε αστέρια
Να κοιμάμε πάντα μες τα δυό σου χέρια
Δεν μπορείς να μου στερήσεις το κορμί μου
Σώμα ένα και συ έγινες δική μου
Είσαι πάθος είσαι αρρώστια στην καρδιά
Είναι έρωτας κι αρρώστησα βαριά


Απόψε δεν θα κοιμηθώ μακριά σου δεν αντέχω
Μου λείπει το κορίτσι μου και μεθυσμένος τρέχω
Και τρελλαμένος έρχομαι στο σπίτι σου μπροστά
Φωνάζω πως μου έλειψες και σε κρατώ αγκαλιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2014