Το φως που μ'εγκατέλειψε

Δημιουργός: Nikos8

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θαμπό το φως της ροδαυγής τη νύκτα μου που σβήνει,
θαμπή και η αστροφεγγιά που μόνο μου μ’αφήνει
στης μέρας τα ερείπια να σέρνομαι χαμένος
και του Άδη οι μνήμες οι φρικτές να με χτυπούν με μένος.

Θαμπός κι ο Ήλιος ‘κει ψηλά στον Όλυμπο μονάχος,
της ματωμένης θάλασσας που φώτιζε το βάθος.
Και της Θεάς το είδωλο θαμπό και δίχως πάθος,
της φύσης της ανθρώπινης το πιο γλυκό μου λάθος.

Θαμπά και τ’άστρα που κοσμούν της νύκτας το βασίλειο,
θαμπή και η φλόγα του κεριού σ’ένα δωμάτιο ανήλιο,
που μέσα εκεί σαν ποιητής φιλοσοφώ και γράφω,
για όλα αυτά που έζησα κι αυτά που θε να πάθω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2014