Αρλεκίνος

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

σκέφτηκα πολύ πριν αποφασίσω να το στείλω ..δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος .. η εντύπωσή μου είναι ότι επαναλαμβάνομαι τραγικά αλλά μάλλον έχω κάποιες εμμονές που δεν ξεριζώνονται εύκολα..γραμμένο πριν χρόνια το συγκεκριμένο για όποιον αντέξ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

είμαι ένας αρλεκίνος του συρμού
όπως εσείς με πλάσατε ,άκρως διασκεδαστικός
-όλοι το ομολογούν αυτό-
έχω το πιο ψηλό καπέλο με χρώματα που δεν τα φτάνει
κανενός ζωγράφου το πινέλο
όσο και να πασχίσει`
όσο για το χαμόγελο..
λένε πως δεν ξανάγινε τέτοια λεπτή δουλειά
σε χείλη ανθρώπου`
-ήταν άψογος τεχνίτης ο δημιουργός του-

μα κοίτα`
κάπου η μπογιά ξεβάφει
και μέσα από τα απαράμιλλα ψιμύθια
που το φαιδρό το πρόσωπο στολίζουν
μια ρυτίδα ανησυχίας ξεπροβάλλει

ίσως στο βάθος να μην είμαι
τόσο ξένοιαστος και χαρωπός
τόσο ατόφιος`
ίσως να σκέφτομαι πως το ν' αρέσω
είναι πολύ κουραστικό`
σα να θυμάμαι τώρα μιαν άλλη εποχή
που το χαμόγελό μου ήταν αληθινό
το γέλιο μου κρυστάλλινο
-ή μήπως το ονειρεύτηκα κι αυτό;
πάει καιρός τώρα που κάπως δυσκολεύομαι
να διακρίνω την αλήθεια απ' το όνειρο-

ντρέπομαι στ' αλήθεια που το ομολογώ
μα μέσα απ' την κόκκινη τη μύτη μου
και το χαμόγελο το τόσο κραυγαλέο
εγώ κλαίω με λυγμούς,
γιατί πια κανένας δε γελά
παρά με τα δικά μου αστεία,
τα αστεία της φρίκης και της απελπισίας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2006