άλλος δρόμος δεν είναι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άλλος δρόμος δεν είναι να γυρίσω στο ξημέρωμα
άλλοτε ήταν το βαθύ ποτάμι της σιωπής
τώρα βαδίζω στην οδό του ήλιου προς το μέρωμα
λίγη και νικημένη η άμυνά μου της ψυχής

φεύγοντας πίνω πιοτό γλυκόπικρο του πανικού
δίχως φόβο θάνατου δεν θα μπορούσα πια να πορευτώ
φτώχια,φωτιά, φαρμάκι τα χρόνια του καημού
κόσμους δεν είδα μόνο τον μαύρο της κόλασης καπνό

όμως πιότερο βαθύς ο ήλιος το βλέμα μου διασχίζει
κόκκινος κι αλλάζει τις αχτίδες και τα σπλάχνα μου
έρχεται απ'το σκοτάδι πράος και μ'αγγίζει
άγνωστο φώς ,λάμπει ως με την κρύα άχνα μου

λάμποντας πάω και ψιθυρίζω ένα άρρητο τραγούδι
τώρα θάχω τα φτερά ν'ανοίξω και το βήμα
τώρα θάβρω του μύρου τον ανθό,το πούπουλο,το χνούδι
ξόρκι ξανθό κι αθάνατο να φτιάξω για το κρίμα

άφθαρτος κι αν είμαι τρέχω να το φανερώσω
τούτο το κυμάτισμα μετέωρο δεν θα μείνει
στης νοσταλγίας της το βυθό τη ζωή πρέπει να δώσω
το βέλος να δεχτώ που στο κορμί θείο σημάδι αφήνει

ξέρω που θα μεθάει η απαντοχή αυτή τη μέρα
νύφη σ'ανείπωτο ταξίδι πιά εκστασιασμένη
πάνω απ'τα γλυκύτερα βάσανα και πέρα
φτάνει ως του ονείρου τη χαρά ευωδιασμένη

Ω σάλεμα ανήσυχο κι ανατριχίλα μαντική
στην πρώτη αφορμή που με πλανεύετε ξυπνό
ποιά σκέψη και ποιό νόημα σταλμένο ακολουθεί
μπρός μου να τη βλέπω να νείρομαι και να ξαγρυπνώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2014