Ευπειθέστατος... Ευταξίας

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ευπειθέστατος... Ευταξίας</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ευπειθέστατος... Ευταξίας</b><p>Δημιουργός: Amersa K<p><i> Υπουργέ μου... (Ψυχοπαίδι παιδί μου, υπάρχουν και αστειότερα...)</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ευταξίας Καρακάτσουλας<br />
Συνταξιούχος εν ενεργεία<br />
<br />
<br />
<br />
Αθήνα, 12 – 2 - 2022 <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
ΠΡΟΣ ΤΟΝ <br />
Κον ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ<br />
<br />
<br />
Επεξηγήσεις επί της από 11-2-2022 κλήσεως εις απολογίαν <br />
<br />
<br />
Εις απάντησιν της εν θέματι κλήσεως εις απολογίαν λόγω αναρμόστου συμπεριφοράς μου εν ώρα υπηρεσίας, ευπειθώς θέττω υπ' όψιν σας τα ακόλουθα:<br />
<br />
Είχα την τιμήν να διορισθώ εις το Ελληνικόν Δημόσιον εν έτει 1990 κατόπιν εξετάσεων! <br />
Μάλιστα! <br />
Και όμως! <br />
Κατόπιν εξετάσεων! <br />
Βεβαίως, το γεγονός ότι υπήρξα επιτυχών εις τας εξετάσεις, μου εστοίχισε τέσσερα έτη καθυστερήσεως της προσλήψεώς μου. Διότι κατ' αυτό το διάστημα, προηγήθησαν εκτός διαγωνισμού οι διορισμοί των έξ χιλιάδων αναδεξιμιών εκ Κρήτης του τότε Υπουργού Εσωτερικών, των τεσσάρων χιλιάδων Πελοποννησίων κομματαρχοπαίδων του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως και των χιλίων διακοσίων παρατρεχαμένων του Υπουργού Υγείας Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να μην περισσεύουν κάθε φορά θέσεις και δι ημάς τους εξακοσίους επιτυχόντας. <br />
<br />
Μετά παρέλευσιν τεσσάρων ετών εν μέσω κλαυθμών, οδυρμών και δικαστικών αγώνων, επετεύχθη το ευκταίον! <br />
Εκλήθην ίνα ορκισθώ εις την Αξιότιμον Διεύθυνσην Προσωπικού του Υπουργείου Βιομηχανίας Ενεργείας Τεχνολογίας και Φυσικών Πόρων, μίαν Πέμπτην του μηνός Δεκεμβρίου...  <br />
Παραμονή Πρωτοχρονιάς...<br />
<br />
Η κατά πρώτον παρουσία μου στην Υπηρεσία ήτο παράδοξος και τρομακτική μέχρις της καθ' ολοκληρίαν εξοντώσεώς μου. <br />
Η εκ λάθους διέλευσίς μου κάτωθεν της σκάλας του θυρωρού της πολυκατοικίας μας, η προσγείωσις επί της κεφαλής μου της μαυρογαλής της κερά – Λέλας εκ του εξώστου του πρώτου ορόφου, η πρόσκρουσίς μου επί του ιερέως της ενορίας και τέλος η αχρεία τοποθέτησις του οδηγού ταξί ότι το σεβαστόν υμέτερον Υπουργείον είναι το “χτίριο με τα φέρετρα” όστις μου έφαγε και τα ρέστα εκ του μοναδικού πενηνταρίκου μου ώστε να περάσω την μαύρην εκείνην πρωτοχρονιάν με τους επτά κουραμπιέδες της θείας Αρσινόης, ουδεμίαν αμφιβολίαν μοι επέτρεψαν ότι η καριέρα μου εις το πολύτιμον μπαϊράκι σας θα είναι μία αθλίως μουτζουρωθείσα ανορθογραφία εις την σελίδαν της ιστορίας της Δημοσίας Διοικήσεως. <br />
<br />
Πολλά τα παραπτώματά μου κι ετιμωρήθην με τον χειρότερον τρόπον από τους συναδέλφους, τους ανωτέρους, ακόμα ακόμα και από τους συναλλασσομένους δι' αυτά.<br />
<br />
Ότε ζήτησα περαιτέρω κατάρτισαν με χαρεκτήρισαν "ανεπαρκή" και με βαθμολόγησαν αναλόγως. <br />
<br />
Ότε ηρνήθην τον χρηματισμόν, οι συνάδελφοι με απεκάλεσαν “μη συνεργάσιμον”, οι προϊστάμενοι “γραφικόν” και οι συναλλασσόμενοι “μαλάκαν”<br />
<br />
Ότε ηρνήθην τας πλασματικάς υπερωρίας με χαρεκτήρισαν  “καθεστωτικό τσιράκι” και με άφηναν να εργάζομαι μόνος μέχρι την νύκταν και να διεκπεραιώνω την εργασίαν όλων των άλλων. <br />
<br />
Ότε συμμετείχα εις τας απεργίας, με χαρεκτήρισαν αγνώμονα και αντιδραστικόν, οσάκις δεν συμμετείχα όμως, είμην καρφί και απεργοσπάστης. <br />
<br />
Κάποτε κατήγγειλα έναν απατεώνα κι εφυλακίσθη. Τότε χαρεκτηρίσθην ως απάνθρωπος και ανηλεής. <br />
Με απεμόνωσαν μακράν τους και μου έδωσαν αντικείμενα άσχετα των αρμοδιοτήτων των υπολοίπων. <br />
<br />
Ξεκινούσα το πρωί δια την εργασίαν μου σταυροκοπούμενος ως εάν εις μάχην και επέστρεφα το βράδυ έν εξευτελισμένον ερείπιον.<br />
<br />
Δούλευα ωσάν τον είλωτα, δια να εξασφαλίσω εκείνα που δια τους άλλους ήτο δεδομένα. <br />
Αγωνίστηκα να αποδεικνύω πως η αρετή και η φιλοπατρία δεν είναι γραφικότης. <br />
Πως το να αγαπά ο δημόσιος υπάλληλος την δουλειά του δεν είναι αστειότης και ντροπή. <br />
Πως το να εξυπηρετείς με πραγματικό ενδιαφέρον τον οποιονδήποτε φουκαρά που η μαύρη του μοίρα τον ρίχνει εις τον δρόμον σου δεν είναι ηλιθιότης αλλά υποχρέωσις. <br />
Το να δέχεσαι αμοιβές που δεν σου αναλογούν δι οιονδήποτε έργον είναι απάτη και όχι ευφυΐα. <br />
Το να μην τις δέχεσαι από την άλλη, δεν είναι χαζομάρα αλλά τιμιότης και αξιοπρέπεια.<br />
<br />
Όσοι με πίστεψαν, κύριε, στέκουν στο διάζωμα, μεταξύ χλεύης και κατατρεγμού. <br />
<br />
Τριάντα ένα συναπτά έτη παρήλθον εν μέσω ρύπων και ριπών.<br />
<br />
<br />
Γνωρίζετε κύριε τί είναι το Μπερν Άουτ; <br />
Όχι; <br />
Είναι αυτό λέει που σου γίνονται τα νεύρα κρόσσια γιατί κανείς δεν χαίρεται γι' αυτό που διάλεξες να είσαι. <br />
Αυτό που παθαίνεις αν είσαι τίμιος και δεν βρίσκεις τόπο να σταθείς. <br />
Αν είσαι εργατικός και φιλότιμος και σε φορτώνουν τόσο που να καμαρώνεις το γραφείο νύχτα. <br />
Είναι τρομαχτικό το γραφείο τη νύχτα, το ξέρετε; <br />
Λες πως θα πάθεις έμφραγμα και θα σε βρουν το πρωί ξερό και δεν υπάρχει πιο γελοία κηδεία, λέει,  από εκείνου του  δημοσίου υπαλλήλου που πέθανε από εργασιακό στρες. <br />
Στην αρχή, λέει, παθαίνεις μιαν άρνηση. <br />
Δεν μπορείς να ενταχτείς καλά στο χώρο. <br />
Βρίζεις όπως ποτέ μέχρι σήμερα, και είσαι ικανός και να μπουκετιάσεις άμα λάχει και κανα χλεχλέ. <br />
Μετά λέει, δεν μπορείς να διαβάσεις και να γράψεις υπηρεσιακά χαρτιά, χορεύουν λέει οι λέξεις κι όσο για τις έννοιες χέστα κι άστα κύριε Υπουργέ μου... <br />
Μετά συνεννοείσαι με άμπλα ούμπλα, μόνος σου δηλαδή συνεννοείσαι γιατί με τους άλλους δεν συνεννοήθηκες καν και καν, τώρα θα συνεννοηθείς; <br />
Κι όσο σε κοιτάν και παράξενα, τόσο πιό μαλάκας γίνεσαι. <br />
Στο τέλος, παθαίνεις το σύνδρομο της μπουρδολαλιάσεως κάτι σαν άνοια και ανυπαρξία νταϊμένσιον, χάνεσαι και χάνεις τις κατευθύνσεις, δεν γνωρίζεις τους δρόμους συχνά δεν γνωρίζεις και ποιος είσαι ή ακόμα άν υπάρχεις δεν γνωρίζεις. Λέει! <br />
<br />
Και μετά τρέχεις στους ψυχιάτρους! <br />
Και σε κοιτάνε σαν χαμστεράκι! <br />
Και τους κοιτάς με την σπογγώδη εγκεφαλοπάθειά σου συμπυκνωμένη στα βουρκωμένα αγελαδινά σου μάτια... <br />
<br />
Κύριε Υπουργέ, <br />
<br />
Εδώ και μερικό καιρό, ψάχνω εναγωνίως να βρω τους λόγους που παρέμεινα γραφικός ανένταχτος στους κόλπους της γραφειοκρατίας. <br />
<br />
Τις νύκτες σκάβω λακκούβες στο παρελθόν μου κι αναλογίζομαι τί είναι αυτό που μου στέρησε την στοιχειώδη χαρά να αφιερωθώ ήρεμα στην οικογένειά μου στην καλλιέργεια και την βελτίωση του εαυτού μου. <br />
<br />
Κύριε Υπουργέ, <br />
<br />
Οι λόγοι για τους οποίους έφτυσα τον συνάδελφο που τα πήρε χοντρά μπροστά στα μάτια μου, που σκυλόβρισα την σκατόγρια του πρωτοκόλλου γιατί υποτίμησε τον πιτσιρικά που ζητούσε πανικόβλητος πληροφορίες, που ξέχεσα τον σύμβουλό σας καθώς επιχειρούσε να παραπλανήσει νέους συναδέλφους, που πέταξα στο Συμβούλιο προαγωγών στρακαστρούκες την ώρα της συνεδριάσεώς του και που τίναξα τον Γραμματέα σας απ' τα πέτα όταν μου ζήτησε να υπογράψω παρανομίες, αναλύονται επαρκώς άνωθεν. <br />
<br />
Ο λόγος όμως, κύριε Υπουργέ, που σας χαστούκισα βροχηδών και σούταρα και δυο κλωτσιές στα ευτραφή σας οπίσθια, είναι αυτός μόνον:<br />
Ότι επιτρέψατε να υπάρχουν όλοι οι προηγούμενοι. <br />
<br />
<br />
Εγώ κύριε Υπουργέ, απεφάσισα να παραιτηθώ του λειτουργήματός μου και να ασχοληθώ πλέον με την κτηνοτροφίαν, την βοτανικήν και την ποίησιν. <br />
Διότι με την σύνταξη που θα μου δώσει το Ελληνικό Δημόσιο, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς γίδες, σπανάκια και ρομαντισμό. <br />
<br />
<br />
Κατά ταύτα, <br />
<br />
Από ψηλήν βουνοκορφήν <br />
και εκ της βραχοκουφάλας<br />
σας αποστέλλω μιαν ευχήν <br />
και δεκατρείς ροχάλας!!! <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
        Ευπειθέστατος,<br />
<br />
<br />
ΕΥΤΑΞΙΑΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΑΣ<br />
<br />
<br />
(Καθήκια!!!) <p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2014</td><td valign=top></td></table><br />