Ο Θεός μου

Δημιουργός: Δήμητρα

Της απογοήτευσης, της ανίχνευσης, της ελπίδας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο Θεός μου

Σαν με ρωτούν ποιόν αγαπώ
και ποιόν Θεό πιστεύω
σε ποιου τον ώμο ακουμπώ
σαν μέσα μ’ αγριεύω
θα ‘θελα κάποιον να τους πω
μ’ ακόμα τον γυρεύω...

Ειν’ ο Θεός μου ξενικός
δεν ειν’ του κόσμου τούτου
δεν ειν’ ψυχρός και φονικός
και εραστής του πλούτου
ειν’ ήρεμος κι ειρηνικός
σαν τη λαλιά φλαούτου...

Πολέμους δεν έχει στο νου
και τις αρρώστιες σβήνει
και του παιδιού ενός μηνού
μέχρι παππούς να γίνει
απ’ του ουρανού του γαλανού
ευχές χαράς του δίνει...

Ταΐζει ‘κείνον που πεινά
κι ύστερα τον ποτίζει
στο μέτωπο τον προσκυνά
πρώτος και τον φωτίζει
και αγαπά αληθινά
χωρίς να βασανίζει.

Δεν σου φορτώνει το σταυρό
τον ρόλο του να παίξεις
κάνει την πέτρα θησαυρό
και πράξη του τις λέξεις,
κόβει απ’ το ‘να του πλευρό
να δώσει για ν’ αντέξεις...

Αγάπη δίνει και στοργή
ο κόσμος να’ ν χορτάτος
και κάνει πέρα την οργή
καιόμενος σαν βάτος
φέρνοντας μήνυμα π’ αργεί
φως και ζωή γεμάτος...

Ειν’ ο Θεός μου απ’ αλλού
ηγέτης και προστάτης
του πεταμένου, του τρελού,
του πόνου παραστάτης
και για χατίρι του καλού
γίνετ’ επαναστάτης...

Σαν με ρωτούν ποιόν αγαπώ
και ποιόν Θεό πιστεύω
σε ποιου τον ώμο ακουμπώ
σαν μέσα μ’ αγριεύω
θα ‘θελα κάποιον να τους πω
μ’ ακόμα τον γυρεύω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2014