Στην Κ. (εκείνα που φοβήθηκες να ακούσεις)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Στην Κ. (εκείνα που φοβήθηκες να ακούσεις)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Στην Κ. (εκείνα που φοβήθηκες να ακούσεις)</b><p>Δημιουργός: pennastregata, <i>Αγάπη Μουνδριανάκη.</i><p><i> Άγριο θηρίο γίνεται η αγάπη, σαν πιει απ' το νερό της ανημπόριας...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ετών δεκάξι. Η αναγνώριση. Μια αγκαλιά, πιασμένες χέρι-χέρι στο σκοτάδι σου.<br />
http://youtu.be/6ADxbZyarZM  .  Έτος 1990...<br />
Θυμασαι; Η ζωή σου, τότε, εκείνο το τραγούδι... Εκεί σε γνώρισα, πλάσμα τρομαγμένο και πεινασμένο για αγάπη. Η ψυχή μου, το λίκνο σου. Εσύ και εγώ ένα. Το γράφαμε στα βιβλία μας και στην καρδιά μας.<br />
"Αγαρίνα που ζεις<br />
στις κρυφές μας ανάγκες,<br />
μακριά απ' του "τώρα" τη σκόνη...<br />
Ίσως ζούμε κι εμείς<br />
στου φωτός τις παράγκες<br />
μα ποτέ δεν θα μείνουμε ΜΟΝΗ..."<br />
Τότε στ' αλήθεια πίστευα πως, με την αγάπη μου και μαζί, όλα θα μπορούσες να τα ξεπεράσεις...<br />
<br />
Και έπειτα έφυγα... Δεν σ' εγκατέλειψα όμως ποτέ, άραγε το κατάλαβες;<br />
Μια δεκαετία αναχωρήσεων και αφίξεων,<br />
 μεγάλωνα, με μάθαινα, άλλαζα <br />
και επιστρέφοντας σ' έβρισκα ξανά εκεί:<br />
 αμετακίνητη, ένα γερασμένο παιδάκι με τις ίδιες ανάγκες, πάντοτε ανικανοποίητες.<br />
Το χέρι σου γλυστρούσε πια από την παλάμη μου,<br />
όλη σου η δοτικότητα και η ανάγκη να προσφέρεις και να λάβεις αγάπη παραδομένη...<br />
στα χέρια ανθρώπων που αισθάνονταν σημαντικοί και δυνατοί καταρρακώνοντάς σε. <br />
Κατερίνα, εγώ είμαι... Μ' ακούς;  Γιατί δεν μου μιλάς; Γιατί τρέφεσαι από τα σκουπίδια τους;<br />
http://youtu.be/I8iJ8F9pMHo<br />
<br />
Τους δαίμονες που πασχίζεις να ξορκίσεις τους γνωρίζω, τους ξέρω καλά... Δώσαμε μάχες με εκείνους.<br />
Εκείνο που δεν ήξερα είναι πόσο είχαν αλώσει την ψυχή, την σκέψη, τις αντιστάσεις σου.<br />
Απόψε ήρθε να με βρει η σκιά σου, η παλάμη μου δεν βρίσκει το χέρι σου πια και η ζωή σου βυθίζεται, δονείται συνεχώς, στη θλίψη βαπτισμένη, πάντα στους  ίδιους ρυθμούς, αναπαράγοντας το ίδιο, παλιό εκείνο τραγούδι.<br />
<br />
Το βλέπω στα μάτια σου, νομίζεις πως σε πρόδωσα... <br />
Λες πως όλοι οι γύρω σου σε πολεμάμε. <br />
Θύμωσες που, για πρώτη φορά, αρνήθηκα να σου δώσω το πιστοποιητικό ψεύδους που (νομιζεις ότι..;) χρειάζεσαι....<br />
 Που αρνήθηκα να σε βοηθήσω να μπεις ακόμη πιο βαθια, ένας Θεός μόνο ξέρει πόσο πόνεσα για να το κάνω.  Και άλλο τόσο για να στο πω, κοιτώντας σε στα μάτια.<br />
Η αλήθεια πονά, φιλενάδα, όταν την ακούς αλλά και όταν την λες. <br />
Αλήθεια, προτιμάς τον πόνο που σου δίνει όταν την βιώνεις;<br />
Λες πως όλοι έχουν απομακρυνθεί, πως είσαι μόνη.  "Γιατί είμαι κακιά..." σαρκάζεις.<br />
Την ειρωνία σου την ξέρω καλά, <br />
είναι το μόνο σου όπλο, ένα ξύλινο σπαθί ενάντια στις καλές ή κακές προθέσεις των ανθρώπων... <br />
Δεν με πληγώνει αυτή, η πεποίθησή σου πως παίρνεις ό,τι αξιζεις στη ζωή με πληγώνει...<br />
http://youtu.be/voNPM8Cukz0<br />
<br />
Κάθε ερώτηση που δεν θέλεις να απαντήσεις την βαπτίζεις μομφή. Κι εγώ...<br />
Φοβάμαι για 'σένα, γι' αυτό ποτέ πια δεν θα υποθάλψω τους παραλογισμούς και τις απελπισμένες σου επιλογές... <br />
Είμαι εδώ, πάντα περιμένω να μ' ακούσεις, να με δεις...<br />
Και ακούω... Τους ψίθυρους και τις κραυγές σου, <br />
την έκκλησή σου για βοήθεια, που ποτέ δεν δέχτηκες. <br />
Πάρε το χέρι μου... Ποτέ δεν φοβήθηκα να  σ'αγαπώ.<br />
Βοήθησέ με να πάρουμε πίσω την ψυχή σου.<br />
Άλλο τραγούδι θα σου βρούμε... Μονάχα νιώσε με.<br />
http://youtu.be/AmdqxnO09yg<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2014</td><td valign=top></td></table><br />