Κάρμα σάρμα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κατάχλωμος αφέθηκα στους παγετώνες
με βέλη του έρωτά σου βαθιά μέσα στο στήθος
μετέωρος αντίκρυσα την άβυσσο στις Βαβυλώνες
κι άστραψα παταγώδης λίγο πιο πάνω απ'το πλήθος

ελεύθερα τα νοερά κι αόρατα σου μάτια
στιλβώνουν το καλό ρεματιανό μου κάρμα
κανένα φώς δεν φώτισε τα νέα μου μονοπάτια
δεν έμαθα ακόμα πως μπαίνω μες στο σάρμα

ανάπηρος δανείζομαι το φώς σου με τη λίτρα
ν'ανοίξω την ηλιόπετρα στο άναυδο σκοτάδι
δαιμόνιος της αγάπης ρούφηξα όλα τα φίλτρα
και φούντωσα στ'αχάλαστο και στο βαθύ σημάδι

για δές σαν πρώτος θέλω νάρχομαι κι αβρός
στο μέγα σου σκοπεύω να ταιριάζω
την ώρα μου που σέρνομαι μειλίχιος και γερός
θεόρατος ξανοίγομαι στο σώμα σου ν'αγιάζω

δεν έχει νόημα ο ίλιγγος σαν πλήρης υπερέχω
τι άλλο να προσθέσω σε τούτη τη γιορτή
ο χρόνος έχει μόλις ανατείλει και μετέχω
αρχίζει το νταούλι μες στο στήθος και για τον ποιητή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2014